Gözyaşlarımı çobanyastığı deyə saçlarına taxıb, ürəyimdəki yağışlarla bir çaya axmağa gedirəm. İçimdə yaşıllaşdırdığım bütün çəmənlər səndə qalsın. Sənə qalsın qızılgüllər, bənövşələr. Gülləri sənə saxlayıb tikanlara gedirəm.
Gedirəm.
Başımda qəm, gözlərimdə nəm, bütün xatirələri geridə qoyub, qapını ardımdan lap yavaşca bağlayıb. Götürüb başımı gedirəm buralardan. Heç kim görməmiş yağışın yağmadığı çöllərə gedirəm. Sevgi dolu ürəyimi yandırmaq üçün.
Nazlı çiçəklərini oxşamadım baharın. Bir yarpağa ömrümü yazıb çıxıb gedirəm buralardan.
Gedirəm
Həm yol, həm yolçu olmağa. Ağrılarımla baş-başa qalmağa gedirəm. Bütün ulduzları qanadlarıma taxıb bir kəpənək kimi azad olmağa gedirəm.
Ürəyimə damızdırdığım hər şeiri min dəfə öpərək və sevgiyə aid sinəmdə nə varsa hamısını silirəm. Gecələrin zülmət saçlarında itməyə, bir ceyranın gözlərində ağlamaya gedirəm. Bütün borclarımı ödədim, götürəcəklərimi təxirə saldım. Daha nə deyəcək bir sözüm qaldı sevdiklərimə, nə də oxuyacaq bir şeirim.