Çayımı isidene qeder gözel bir tost edib qaba qoydum . Pendir , salat , zeytun hazırlayıb masanı hazırladım . Metbexde iş göre göre qızı sesleyib telesdirirdim .
- Gel qızım , gel süfreye ! Ye , ortalığı toplayaq ! Tez ol , işim coxdur !
- Nolub ana , bir yeremi gedirik ?
- Yooo , hara gedirik ki ?
- Ne bilim ? Ele telesdirirsen ki , ele bil harasa qacırıq .
Güldüm . Hara var ki , hara qaçaq . Eslinde özüm burda olsam da fikirim özümde deyildi , burdan qaçmışdım . Süfrenin başındayken , qızımla beraberken bele ağlım fikirim onların yanına - haqqında yazdığım qehremanlarımın yanına qaçmışdı ...

... Yenice yuxuya keçmişdi ki , evi polis basdı . Polis bir - bir otaqları açıb içerideki qadın - kişi her kesi zala topladı . Ulduzu heyecan basmışdı . Ne edeceyini bilmirdi . Her kes öz derdinden qorxar , Ulduz da özünden qorxurdu . Bilirdi ki , polis ondan öturu bura gelmeyib , biraz bundan qabaq gördüyü menzereden buranın bir exlaqsızlıq yuvası olduğunu hiss etmişdi . Ama ne etmeli özünü ele vermemeli idi . Zaten polis onun otağını acanda otağında tek idi polisin elinde tutarlı bir delil yox idi .
- Elinizi çekin ! Meni niye tutursunuz ki , toxunmayın mene ! - Ulduz elleri murdar bir şeye toxunurmuş kimi elini polisin elinden çıxardı .
- Vetendaş , teslim olun , biz vezifemizi yerine yetiririk . Sizi şöbeye aparmalıyıq !
- Niye axı , sebeb nedir ?
- Sadece ifade vereceksiz !
- Ne ifadesi ? Neylemişem axı ? Günahım nedir ?
- Bura bir exlaqsızlıq yuvasıdır ve siz de burdasız . Bura niye gelmisiz ? Sizi bura kim getirib
- Yanımda kimse vardı ?
- Yox , uzarmayın , xahiş edirem , keçin !
- Bes , ne ixtiyarla mene bir exşaqsız kimi davranırsız ?
- Exlaqsızlıqla meşğul deyilsiz bes burda ne gezirsiz ?
- Qalmağa yerim yox idi . Sadece pulumu oğurlayıblar , qalmağa yer axtarırdım , mene buranı gösterdiler . Bir gecelik gelmişem .
Bele yalan danışıb işin altından cıxmaq isteyirdi , ama bir de fikirleşirdi ki , ev sahibiyle fikirleri , sözleri üst üste düşmeye bilerdi . O zaman yalanının üstü açılacaqdı .
- İfadenizi şöbede vereceksiz .
- Baş üste , ama meni o qadınlarla bir maşında aparmayın . Men onlardan bıri deyilem .
- Yaxşı , çerenleme keç , keç ! - milis onun üstüne bozardı . İnad edib cavab qaytarmamalı idi . Yoxsa özünü hem suçlu hem güçlü duruma düşüre bilerdi .
Seher açılar açılmaz , heç bir saat keçmedi ki , şöbeden pasportun da verib gönderdiler . Heç ne sorğu - sual etmediler , ne ifade almadılar . Heç soruşmadılar kimsen , neçisen ? Buralada ne gezirsen ?
Bir iki saatlıq demir barmaqlıqlar arasında geceni sabaha burda açaçağını düşünürken beyninde yüz cur sorğu sual quraşdırmışdı ki , biletin vaxtına qeder ne ceza vereceklerse cezasını ceksin burdan getsin . Burda çox qalsaydı cox şeyin üstü açılacaqdı . Beyninde quraşdırdığı planları heyata keçire bilmeyecekdi . İlanın başını özü öz elleri ile ezeceyine and içmişdi. Bunu etmeseydı o dünyada da , bu dünyada da özünü bağışlaya bilmeyecekdi .
Şöbeden çıxanda dünen onu eve getiren kişini onu qarşıladı . Balaqardaşın adamı olduğunu bilirdi . Yene o zamankı kimi Balaqardaş onu qanadları altına cekmişdi . Demek bir ile yaxındır ki , Balaqardaş onu izleyir . Bes o bunu nece hiss etmemişdi ki , axı şansının bu qeder üzüne gülmesi Ulduzu tecublendirdiyinde niye ulduz bunu anlamamışdı ki ? Yoxsa hansı iş yerinde müdür işçiye qarşılıq olmadan ev verer , onu el üste turar , bir sözünü iki etmezdi ki ? Axı ilk işe girdiyinde müdürün ona qarşi fikiri başqaydı . Bunu Ulduz yaxşı başa düşürdü . Demek , Balaqaradaş Ulduzu müdürüne nece lazımdırsa ele "tapşırıb" , bes Nadıya yeni ad - familiyalı kimliyini getirib verende o bunu niye başa düşmemişdi ki ? Axı o indi Ulduz yox Gülizar idi . Axı o bilmeliydi ki devlet heç vaxt bir sebeb, mehkemeye müraciet olmadan ad soyad deyişmezdi demek bu qeyri qanuni yolla edilmişdi . Bunu da sadece "oğru " dünyası ede bilerdi . Bes burdan ne yaxşı , bele rahatlıqla qurtula bildi ? Axı onunla beraber şöbeye getirilen adamlar hele de ordaydılar . Seher mehkemeye çıxarılacaqdılar . Ama Ulduz izzahat vermeden qurtulmuşdu. Bütün olanları bir kenara buraxıb ona bir teşekkür etmeliydi .
Adamla salamlaşıb şöbenin heyetinden küçeye cıxdı . Yaxınlıqdakı taksiye minib yola çıxdılar . Özünü tanımadığı adamın ixtıyarına buraxmışdı . Hara getdiklerini bilmirdi. Böyük ve debdebeli bir mehmanxananın qarşısında taksiden düşdüler . Kişi cibinden açar ve bir kağız verib onu içeri ötürdü . Bayaqdan rusca danışan kişi bu defa Azerbaycanca danışırdı .
- 3 cü mertebe 207 otaq . Sizindir . Moskvaya ne vaxt döneceksiz ?
- Hele Bakıya gedirem .
- Bakıya ? Neye ?
- Size ne ?- kişi Ulduzun qoluna girib yoldan kenara cekdi .
- Burdakı işiniz hell olunub , rahat ola bilersiz . İbrahim xestexanaya yerleşdirilib . Onu vuran adam da tapılıb .
Ulduz caşıb qalmışdı . Düzdür bu adam her şeyi bilir , amma , axı İbrahimi özü vurmuşdu . Burda bir yanlışlıq var.
- Siz ne danışırsız . Men onu öldürmüşem .
Kişi etrafa göz gezdirıb ona "sus " işaresi verdi .
- Sen onu görmemisen , tanımırsan . Sen Ulduz yox Gülizarsan , başa düşdün ? Gülüzar . Pasportunda kimsen ? Gülüzar deyilsen ?
Ulduz başıyla tesdiq etdi .
- Onu narkoman yoldaşlarından biri bıçaqlayıb , komadadır .
- Hansı xestexanadadır ? Bir de axı o şekerdir . Ölmesa nece olacaq . Ölmek ondan yaxşıdır . Allah günahlarını bağoşlasın . Heylesinin yaşamağa haqqı yoxdur . O yaşaya yaşaya ölüb demek .
- Neyse get dincel - elindeki kağıza işare etdi - İstersen qardaşla danış . Ama qasinsada olduğunu unutma haa...
Elinde tutduğu kağız od parcası olub elini yandırırdı sankı . Bütün her şeyden qurtulub yeni heyata başlamaq istediyi yerde yene mi özünü belaya soxsun ? Axı bu yaşdan sonra , başına gelen bu qeder hadiselerden sonra , beş ( altı uşağın anası demeye dili gelmirdi , çünki sonuncu uşağın varlığını bele qebul ede bilmirdi ) uşağın anasına inden sonra bele şeyler yaşamaq yaraşmazdı . Eger planı baş tutardısa , tutulmasa ömrünün sonuna can balalarına sadiq qalıb onlara heyatını feda edecekdi .
Kağızı zibil qutusuna atıb içeri girdi .
Mehmanxana otağının telefonu seslendi . Desteyi qaldırınca ilk telefoncu qızın sonra ile çoxdan unutduğu bir sesi eşitdi . Ses arada gedib gelirdi . Heyecan dolu pıçıltılar danışdı .tanış sese hesret qalmış sesler qulaqlara deyib cingildedi , üreyin tellerini terpetdi . Yel esib sanki onları üşütdü . Tukleri biz biz qalxdı . Ses gedib geldikce sanki dalğalar suya düşmüş adamı çekib aparır sahildeki biri onu çekib özüne yaxınlaşdırırdı . Ses getdikce Ulduz da Balaqardaş da "alo , alo" deye qışqırır , ses yaxınlaşdıqca lepedöyendeki sular kimi pıçıldaşırdılar . Nehayyet Balaqardaş onunla danışıb derdini anlada bilmeyeceyini görüb Ulduza onu otele getiren adamla danışmağı tapşırdı .
- Onunla danışa bilersen . Ne problemin var danış . Men gelene qeder bir yere getme otır orda
- Gelme . Men Bakıya çıxıram !
- Bir yere getme . Eşidirsen ? Onu bil ki, sen Azerbaycanda Ulduzsan . Ağıllı ol delilik eleme otur yerine ! Telefonda her şeye qulaq asmaq olmur . Meni mecbur danışdırma .
- Dedim ki , gedecem !

Bakıya çatanda bir müddet Aeroportda oturdu . Fikirleşmeye başladı . Buraya gelene qeder , her şey yolunda idi . Amma indi . Özlem , sitem burnunun ucunda idi . Qardaşları , onların balaları üçün burnunun ucu goyneyirdi . İsmayılın yuvası dağılmışdı . Bunun üçün özün günahkar sayırdı . Qardaşının en çetin günlerinde qardaşına sarılıb derdine şerik ola bilmemişdi . Bir xeste uşaqla qardaşı onun bunun minnetinde qalmışdı . Evine günde bir qadın gelir kimse xeste qızı qebul etmirdi , bir müddet sonra qadınlar çıxıb gedirdiler. Var pul her şey demek deyildi . İnsana menevi zenginlik lazım idi . Biri ona destek olub en çetin gününde başını dizine qoyub ona canı - dilden heyan olacaq biri lazım idi . Ulduz bunları yaxşı başa düşürdü . Ailesini ve işini Ulduz üçün feda etmiş qardaşının yanında olub onun balasına sahib cıxmaq isteyirdise de bunun ne qeder cetin olduğunu da bilirdi . Beş uşaqla bu cetin meseleydi . Hele gözünü tutmuş bu intiqam sevdası ...
Göresen neylesin qardaşlarıyla görüşsün ya yox . Burdan cıxıb onlara getsinmi , getmesinmi çox cetin bir veziyyetde qalmışdı .
Demir yol vağzalına gelib rayona bilet almaq istedi . Amma bilet qalmamışdı . Avtovağzala gelib sabah saat yeddi , birinci reysle bilet aldı . Biletini alarken kassir qızın onu sorğu sual etmesi , danışdırması , pasportunu götürüb içeri keçmesi diqqetinden yayınmadı . Üreyi çırpınmağa başladı . Rengi qaçmış Ulduz özü özüne teselli vermeye başladı . Sakit ol . İnşallah bir şey yoxdur . Belke burda axtarışda olduğum üçün tanış gelmişem . Gerek gelmeyeydim . Gerek Beşiri Moskavaya cağırtsaydım . Ele orda her şeyi hell ederdim .
Biletini alıb kassadan uzaqlaşdı . Derinden nefes alıb , küçedeki köşke yaxınlaşdı . Bakiniski Raboçi qezeti alıb pulunu xırdaladı . Küçenin başında "kvas" arabasına yaxınlaşıb bir bakal kvas doldurtdurdu . Pulunu verib arabanın kenarına cekildi . Kvasda qurtumlaya qurtumlaya etrafa nezer saldı . Sekideki avtomat telefona gözü sataşdı . Bir anda evinin nömresi , Medinenin, qardaşlarının nömreleri , gözünün qabağında oynaşdı . Burnunun ucu göynedi evi üçün .
Bakalı satıcıya uzadıb yolu kecdi . Avtomat telefona yaxınlaşıb , desteyi götürdü . 5 qepiyi pul yerine qoyub nömreleri cevirecekdi ki ,
- Yoldaş vetendaş , senedlerinizi teqdim edin ! - sesi dizlerini titretdi . Yavaşca desteyi üstüne asıb geri döndü .
3 saat idi ki , şöbedeydi . Qadının bütün senetlerin yoxlayıb hardan gelib hara getdiyini sıruşdururdular . Nece gündür dermanların qebul etmediyi üçün her şeye aqresiv yanaşır, esebinden özünü çırpır , ağlayırdı . Bu qadının kimliyi haqqında araşdırma başlamışdı . İnsan ne qeder oxşar olardı . Bütün cizgiler itkin düşmüş Ulduzla uyğun idi . Resmdeki Ulduzun saçları uzun idi , hem de xanım kimi debli geyinmiş bir qadın idi . Gülizar adlı bu qadının ise kişi saçı kimi vurulmuş saçları sınıxıb cuxura düşmüş gözleri var idi . Maraqlı olan o idi ki Gülizarın pasportunda Qazaxıstana giriş - cıxış möhrü işlense de o Qazaxıstan heç tanımırdı senetinde doğum yeri ise Astarxan , hem de uşaqlıqdan elil kimi Astarxan ruhi dispanserinde qeydiyyata alınıb , hele de hemin xestexanada müalice alındığı gösterilmişdi . .
- Bes burda ne gezirsiz ? Bura nece gelmisiz ? Sizi bura kim getirib ?
- Samalyotnan gelmişem .
- Kimnen gelmisen ?
- Tek .
- Buraları tanıyırsan ? Burda kimin var ?
- Heç kimim yoxdu . Adam öldürmeye gelmişem . Dinceldiz ? - suallardan bezmiş Uldu dilin dodağın esebinden çiyneyidi .
- Buraxın gedim öldürüm, özüm gelib teslim olacam size - deyib qışqırmağa başladı .
- Kimi öldüreceksen ?
- Beşiri ,
- Beşir kimdi ?
- Erimin dayısı .
- Senin erin de var ?- gülüşmeye başladılar .
- He 5 - 6 uşağım da var.
- Paaayyy 5 - 6 haa haa - qadının dediklerine gülür qadını ele salırdılar . Masasının başında oturmuş leytinat onu ele salıb gülür , Ulduzu esebleşdirmekden sanki zövq alırdı . Artıq özünü saxlaya bilmeyen Ulduz içeride eline kecenı etrafa sepeleyir , özünü yarıqaranlıq barmaqlıqların arasında yerden yere vurur , gah ağlayır , gah da gülürdü .
Qadının anormal danışıqları , herketleri ellerindeki "delilik " kağızı içerideki milislerin gülüşüne sebeb olmuşdu . Esebinden giçgahkarının, boğazının damarları çıxır , gözleri bereldikce sözün esil menasında qadında anormal bir görkem yaranırdı . İçeridekiler onunla zarafatlaşır , onu ele salırdılar . Bu da Ulduzu çileden çıxardırdı . Özünü demir barmaqlıqlar arasında ora bura vurur , burdan qurtulmaq isteyirdi . Qisasını almadan tutulmaq ya da burdan getmek istemirdi . Sesden , bağırtıdan bezen memur elindeki deyeneyi demirlere vuraraq içeride sakitlik yaratmağa calışdı . Ve deyenek demirlerden ses cıxardıqca ele bil ULduzun beynine iyneler sancılır , vehşi kimi ulayırdı . Gözü dönmüşdü , ne etdiyini ne dediyini özü de bilmirdi . Dayanmadan Beşiri öldüreceyini deyirdi . Beşirin erinin dayısı olduğu heç kimin ağlına gelmezdi . Çünkü İraqdan Azerbaycana gelenden köhne beyin seneti ile ölkeye giriş etmiş , her kes onun adını Adilxan İmamquliyev deye bilirdi . Beşir adı sadece ibrahimin ailesinde işlenirdi . O da İbrahimin dilinden "Beşir dayım" deye seslenirdi . İndi Ulduzun "Beşir dayımı öldürecem" demesi onları güldürürdü . Bu qadının heqiqeti demesine heç kim inanmırdı . Astarxandan aldıqları melumata göre bu qadın körpelikden ruhi xeste olduğu üçün uşaq evine atılması xeberi onların bu qadınla boşuna zaman keçirdiklerine heyfslendiler .
- İndi bunu neyleyek ?
- Zeng edin delixanaya , gelib götürsünler ordan da gönderin Astarxana ...
Belece planı baş tutmadan onu Astarxana yolladılar ...

Arazla beraber o biri dustaqlar qaçırılıb Fransaya yola salınmışdır . Bütün İranda baş vermiş inqlab amansızca yatırulmış yeni yeni şah taxta cıxmışdı . Ve şah adamları ölke içinde ve qonuşuluqlarda inqlabçı desteleri ele keçirib edam etmekle meşgul idi . Odur ki , İnqlabcıların , türkiyede yaşaması tehlükeli idi . Qulam onları suriyadan Fransaya qaçırtdıqdan sonra Silanın axtarışına başladı . Uzun axtarışdan sonra Silanı sorağını Yunanaıstandan aldı . Ona mektub yazaraq Arazın qaldığı ünvanı ona dedi . Cox keçmedi Arazla Silanın evlilik xeberini almışdı . Behruz adlı oğlanları olanda Qulamın sevincinin heddi hüdudu yox idi .
- İnden sonra ölsem de derdim yoxdur - deye sevincini qızları ile bölüşmüşdü - sizi yer be yer eledim , bir derdim Araz idi . Çox şükür gözüm arxada qalmaz daha ...
4 il sonra Qulamın can üste olmsını eşidende Araz Silanı ve oğlu Behruzu da götürüb tekrar Türkiyeye geldi . Ele bil Qulam öz doğma balasını gözleyirmiş . Arazla halallaşıb onun qolları arasında haqqın dergahına qovuşdu . Araz onu öz oğlu kimi defn etdi . El adeti ile ehsan qazanları astırdı . Yeznelerinin israrına baxmayaraq cenazeden sonra tekrar Fransaya döndü . Birde 15 ilden sonra Türkiyeye - ana evine qedem basdı . Qulamın ölümünden sonra bağlı qalan qapıları Arazın ailesi açdı , sönmüş çırağını Araz yandırdı .

- Ana , muştuluğumu ver ana !
Buğdayı saçları yandan ayrılıb qulağının yanından sancaqla bend edilmiş ince , zerif bedenli qız darvazanı açıb qaçaraq anasına sarıldı .
- Qebul oldun ?
- Qebul oldum ana !
- Çox şükür , allahım , eziyyetimizi yerde qoymadı . Cox şükür .
- Texniki isisitutuna qebul oldum .
- Genceye ?
- He ana .
- Ayyy gözümüzden uzaqda olacaqsan .
-Olsun ana camaat gedib Moskvada , Lelinqradda oxuyur ee .
- Veziyyet de yaxşı deyil gözümden qırağa qoymaq istemirem seni - Deyib Sevil xanım qızı Baharın başını sinesine sıxıb gözlerinin yaşını yanağı aşağı buraxdı ...

Haaahhh... nehayyet Bahar sehneye geldi . BAharın mesajlarındakı " bu qız men idim " kelmesi meni uşaq kimi sevindirirdi . Arada böyük bir boşluq olduğunu görürdüm . Amma Baharın mesajlarını kesmir , yazdıqların sebirsizlikle oxuyurdum . İnanırdım ki , zamanla aradakı 18 illik boşluqdakı baş vermiş hadiseleri özü dolduracaqdı ...

Yazar: Feride Acarakçay (real hekayə)