Səni sevən yatar bir də oyanmaz

Gedişimlə bölünərsən ikiyə,
Bir qadının yoxluğunda itərsən.
Hər işıqda yüyürərsən küçəyə,
Addım-addım ovularsan, bitərsən

İlmə-ilmə sökülərsən içindən,
Tanrı sənə lənətləyər bu ömrü.
Ləkə salar taleyinə, bəxtinə,
Sonra deyər,"göz yaşınla yu ömrü".

Çəkilərsən otağın bir küncünə,
Qara-qara fikirlərə dalarsan.
Yumruqlayıb dizlərini o ki var,
Təkliyinin qisasını alarsan..

Hər ağrıya tab gətirən ürəyin,
Mənsizliyin acısına dayanmaz.
Gəl bu qədər nağıl deyib, uyutma.
Səni sevən yatar, bir də oyanmaz.

Əfsnə Rəvan