Sən demə, təzədən sevmək olarmış, Tale də təzədən gülə bilərmiş. Küsüb, gözü yaşlı gedən məhəbbət Peşiman-peşiman gələ bilərmiş. (N.Kəsəmənli)
Şair, ürəyinə qurban olum mən, Görəsən təzədən sevmək olarmı? Titrəyən qocanın əl ağacında Təzə pöhrələri görmək olarmı?
Mən bilən, təzədən sevmək olarsa, Xaraba, ev olar təzə qapıyla. Əritmək olarmı, ayrı bir şamı Əriyib tükənmiş şamın sapıyla?
Görəsən təzədən sevmək olarmı? Ağlaya-ağlaya dünyaya gələn, Anası öləndə, demirmi, kaş ki, Öləydim, bu günü görməz idim mən?
Məhəbbət bir dəfə olur, demək ki, onun acısıyla səhra gəzilib, külünglə dağ döşü çapılırdısa. Bəs niyə, bu qədər zülmə dözülüb, təzə bir məhəbbət tapılırdısa?
Birinci sevgisi daşa dəymişin, İkinci sevgisi bəs, nəyə dəyər? daşa dəyən sevgi, dönüb gülləyə səmtini dəyişib ürəyə dəyər.
Sevgi daşa dəyir, yoxsa, ürəyə? Ürək daş deyil ki, hər gələn dəyə. Ürək daş deyil ki, biri tullasın, Digəri götürüb onu oxşasın.
Ürək daş deyil ki, oynada hamı, Ürək bir nəfərin daş abidəsi. Daşlayar, qovlayar ayrı sevgini Bu daş abidənin daş xatirəsi.