Bətnində oturub ölüm əmrimi,
Verdiyin saatı mən gözləyirəm.
Allahın hökmüylə yaranmışamsa,
Mənim fərmanımı niyə verirsən?

Axı ana adı böyük,müqəddəs,
Övlad ölümünə qərar verərmi?
Sən necə anasan?Bir ana da bəs,
Bala qatilinə heç çevrilərmi?

Məni cansız bilib,lazımsız bilib,
Bacı-qardaşımdan sən ayırırsan.
Ay ana,bətnində olsamda hələ,
Mənim əzizimsən,mənim canımsan.

Kəsmə nəfəsimi qurbanın olum,
İzin ver həyata mən də doğulum.
Laylanı eşidim,nəfəsin duyum,
Gecələr qoynunda rahat uyuyum.

Kiçik ürəyimin çırpıntısını,
Yəni hiss etmirsən,duymursan ana?
İndi kəsiləcək əlim,ayağım,
Bəlkə xətt çəkəsən öz qərarına?

Dönmədin fikrindən,qərarın qəti!
Həkimin aləti,mənim dəhşətim.
Kəsilir bədənim,tutulur dilim.
Gözlərin qapanır,doğranır qəlbim.

Atamın nəfəsin mən duymaq üçün,
Nənəmin səsini eşitmək üçün,
Baba qucağında mən gəzmək üçün,
Dünyaya necə tez gəlmək istərdim.

Ana,yaşadığın rahat həyatda,
Bir körpə ömrünə tab gətirmədin.
Cəhənnəm yaratdın ayağın altda,
Cənnət cəfasını çəkə bilmədin.

Yenə də canımsan,qanımsan ana,
Mən səni hər zaman özləyəcəyəm.
Səni bircə anlıq mən görmək üçün,
Cənnət qapısında gözləyəcəyəm.