Bir gün Peyğəmbər Əfəndimiz xanımı Safiyə anamızla yol gedirdi. İki səhabə iti addımlarla gəlib onların yanından keçir. Peyğəmbər Əfəndimiz onları çağıraraq saxlayır, sonra da Safiyə anamızın üzündəki örtüyü açaraq deyir:

- Baxın, bu xanımım Safiyədir.

Səhabələr:
- Əstəğfürüllah, ya Rəsulullah. Biz sənin haqqında sui-zənnə düşdükmü? - deyirlər.

Peyğəmbərimiz belə buyurur:
- Şeytan insanların qanının dolaşdığı yerdə dolaşır.

Bəzi İslam alimləri bu hadisəni şərh edərkən deyirlər ki, əgər bu iki səhabə Peyğəmbərimiz haqqında sui-zənnə düşsəydilər, kafir olardılar, amma bu hadisədə əsas məqam o deyil, Peyğəmbərimizin sui-zənnə zərrə qədər də əsas verməməsidir. Hər kəsə məlumdur ki, Peyğəmbərimizin həyatının hər pərdəsi, hər görüntüsü bir örnək tablosu idi. Əgər o kimdənsə bir şey soruşurdusa, öyrənmək üçün soruşmurdu, öyrətmək üçün soruşurdu.