Bezi insanlar deyişmez, oldugu kimi qebul etmek lazim...

Aniden bir qehqehe cekmişdi ve bu ele ani de olmusdu. Elini qezeble masaya vuraraq nifret sacan gozlerle qarşisindaki adama baxmişdi.
- Olmaya ona gozun dusub?? Axi bu senin qaninda var, ne etsende xeyri yoxdur Cabir muellim!!! Genc ve gozel qizlar hemise senin diqqet merkezinde olub!!
- Demek, onun gozel oldugunu boynuna alirsan... Belke de eksinedir, bu qeder nifretin altinda kim bilir, nece bir sevgi yatir...
Son sozler onu daha da qezeblendirmisdi. Lakin adam ona ehemiyyet vermeden pilleleri qalxmisdi, arxasinda fikirleri qarisiq bir genc buraxaraq ...

Ellerimin esdiyini hiss edirdim. Resmi cevirdiyimde eyni qadin ve yene Cabir muellim. Inanmaq cetin idi, bes bu sekillerin Şamilin telefonunda ne işi vardi? Urekbulandirici menzereydi! Resmlerden cixib telefonu sondurmusdum.
Indi ne edecekdim?? Şamilin qarsisinda durmaq üçün heqiqetlere ehtiyacim vardi. Yaxşi bes kimden?
Offf, iki elimle basimi sixmişdim.
- Rufina?? - Cabir muellimin sesini esitdiyimde arxami donmusdum. Aramizda cemi bir addimliq mesafe verdi ve artiq medemin qalxdigini hiss edirdim. - Eve gedirsense apara bilerem, melum dunen masinin pis hala salindi.
Iki addim gerilemişdim.
- Tesekkur edirem, indice gelecekler arxamca. Siz narahat olmayin.
- Nece isteyirsen...
Masinina eylesib uzaqlasmisdi. Şamille bu adami baglayan ne idi goresen??
Siqnal sesi ve ardindan gozlediyim ses.
- Rufuuu - eyneyi cixarmadan yanimda dayanmis maşina eyleşdim.
- ne olub bele tecili cagirmisan meni? Eşi cixarda bu zib...
Mane olmaga macal tapmamiş eyneyi cixarmisdi gozumden.
- Bu ne haldi ???
- Sur, yolda danisariq.
Men danisdiqca Hicran sok kecirir ve arabir dodaqalti Şamili soyurdu.
- Elime kecse onu parca-parca etmesem menede Hicran demesinler. Kopeyoglu... Gor ne hala salib gul kimi qizi.
Eliyle rulu sixir, sonrada soymeye davam edirdi.
- Mene komek edeceksen??
- Yox, get eve qoy gorsun emi. Tapib dersini versin o...
- Yaxsidaa.. - zarafat etmediyini anlayib naraziciliq etmisdim.
- Off yaxsi!! Amma deyim bilesen Nazli gelib.
Gozlerimi bereldib qiza baxdim.
- Ifrite Nazli??
- Ozudur ki, var! Secim senindir...
Artiq tam olmusdu. Ozumu her terefden muhasireye alinmiş qala kimi hiss edirdim. Az qalmisdi uçub tokulmeyime...
- Rufu, bu Cabirin seklini mene gostersene))
Arsizca gulmesini gozlerimi agardib ciynine yumruq atmisdim.
- Basqa yolum yoxdu, Nazlini secirem..
Nazli Hicinin xalasi qiziydi, hansi ki, her qarsilasmamizda onun ifriteliyinden sacyolduya girirdik, ve her seferinde onun dersini verdiyimden doyulmeli olurdum. 5 il, bu qeder muddetden sonra nehayetki yeniden uz-uze gelecekdik ve bu meni narahat etmemis de deyildi. Bu qeder muddetde o deyisilmis de ola bilerdi, kim bilir... Bunu oyrenmenin bir yolu vardisa, oda onunla qarsilasmam idi...
- Ne fikre getmisen bele? - Hicinin sesine gozumu yoldan cekib ona baxmişdim.
- Deyirem 5 ile bir insan deyisiler mence he?? Sen dunenden onunla birgesen, oldugu kimi qalib ya deyisib??
- He, he deyişib - qehqehe cekib masini saxlamisdi. - Düş, özün gör...
Hicinin ardinca masindan enib aşiqi oldugun heyete göz gezdirmişdim. Gör ne qeder zamandi gelmirdim bura. Hemişeki kimi, Sefiye xalanin zovqü.. Her teref qizilgul qoxurdu...
Bu qadin kimi, mende aşiqi idim bu gullerin. Axi qizilgul sevgi remzidir...
- Ooo, kimler teşrif buyurub... - Sefiye xala hemiseki kimi elinde şlankla gulleri sulayirdi. - Mende düşünürdüm ki, Rufu qizim bizim evin yolunu unudub.
- Sehv düşünmüsünüz vekil xanim. - zarafatina qarsiliq verib ona teref qaçmişdim. Elindekini yere atib qizi kimi sarilmişdi mene. Bu qadin üçün nece darixdiğimi indi hiss etmişdim.
- Ne yaxşi geldin kürenim.. Dünende Hicini danlamişam ki, seni niye getirmeyib. - cümlesini bitirib yanagima öpüş qondurmuşdu. - aa, bu nedi, indi fikir verirem. - eliyle gözün altina toxunmuşdu.
- Mektebde qapiya çaxilib, mende eve gede bilmedim.
İcaze verseydin bir iki gun burda qalardim.
- Bir iki gün üçün icaze?? Eyib olsun sene.. Sen menim ikinci qizimsan, iki gün nedi, lap aylarla illerle qal.
- Ne ses küy salmisiz... Fikrimi toparlaya bilmirem... Aaa, Rufina... - Bu ki, hemin ciyiltili ses idi.. Arxami donduyumde yerimdece qurumuşdum. Qarsimda, zovqlu ve olduqca kubar bir xanim dayanmisdi sanki... Nazli bir neçe deqiqe meni süzüb qişqirmiş, ele dikdabanlariyla üzerime qaçib mene sarilmişdi. Hami kimi, mende hereketsiz qalmisdim. Axi her kes bizi tom ve jerry adlandirirdi.
- Rufu, nece deyişmisen, bu ne gozellik.. Eslinde sen hemişe gozel idin de, men paxilliqdan soylemirdim. Gel bura birde sarilim. - yeniden sarilmağina gülümseyib qarşiliq vermisdim.
- Hey, hey... - kenardan incik halda baxan Hicini görüb elimle gel işaresini vermişdim ve o buna bendmiş kimi, üstümüze atilmişdi. Bir-birimize ele berk sarilmişdiq ki, arxamizde xain planlar hazirlayan Sefiye xalani unutmusduq.
Ustumuzde hiss etdiyimiz nemlikle üçümüzde birden qişqirib dağilişdiq. Sefiye xala elindeki şlankla bizi sulayir ve gülmeyini saxlaya bilmirdi. Eyilib ayagimdaki dikdabani cixartmiş, Sefiye xalaya teref qacaraq şlanki almişdim.
- Men xeste adamam, mene su yaramir- aradan cixmagi bacarmişdi Sefiye xanim! Mende fursetden istifade digerlerine hucum etmişdim. Kefim o qeder düzelmişdi ki, seher olanlari bele unutmuşdum...

Alxazin dilinden...

( Nur Babazade 1992 - 2015 )
- Men geldim sevgilim.. - şekilde gülümseyen qadina qarşiliq göz yaşi axitmişdim. Eyilib dunen getirdiyim gulleri almiş, yerine elimdeki qizilgülleri qoymuşdum. - Hemişekinden... Sen seversen..
Bu defeki qiciqlanma deyil, yanmaydi. Aglamaq nedir bilmeyen men, Nuru itirdikden sonra goz yaşinin eslinde duzlu olduğunu bilmişem.
- Biri var... - aramla soylemiş, soylediklerimin eslinde bir ox olub qelbime batdigini ve mene olmazin ezab verdiyini anlamişdim.. - yox yox... Sene xeyanet etmedim men, hemen ağlina onu getirme.. Sadece, seni xatirlatdi mene. Senin kimi qoxur, senin kimi baxir, hetta senin kimi gülümseyir... Kaşki, sen olsan yanimda, men senden alsam o qoxunu. Bilirem, mümkünsüzü isteyirem, lakin sende meni anla...
Yaxinlaşib başimi mezar daşina söykedim.. Buz kimiydi ve menim içimi soyutmuşdu.
" Senin üçün o qeder darixmişamki. " Isti nefesim bele bes etmemişdi onu isitmeye.
- Sabah yene gelecem. - başimi qaldirib mene gülümseyen qadina baxdim. Deyesen inciklik vardi o gözlerde... - getmeliyem...
Mezarliqdan cixanacaq arxaya donub mezara baxmişdim. Onun yoxluğu içimi cehenneme çevirmişdi...
Eve çatdigimda saat 9a qalmişdi. Beyaz idman ayaqqabilarindan Aytenin bizde olduğunu anlamiş, gerilmeye başlamişdim.
- Oğlum xoş gelmisen. Keç içeri, Ayten de burdadi.
- Heç xoş gelmedim ana!
- Sus, eşidecek indi - anamin danlamasina ehemiyyet vermeden içeri kecmişdim.
- Aa, Alxaz.. xoş ggeldin.. - özünü itirib qizarmasi gözümden yayinmamişdi. Başimla salami alib divana çökmüşdüm.
- Bax oğlum, Ayten paxlava bişirib. Sen xoşlayirsan, gelin çay süzmüşem. Men cixim, Semaye çağirmişdi. - anam elindekileri masaya qoyub telesik çixmişdi.
- Ana! - arxasiyca cagirsamda, qapinin cirpilmasindan getdiyini anlamisdim. Nehayet ki, istediyine catmiş, bizi baş-başa qoymagi bacarmişdi.
- Alxaz... Men.. - elimi qaldirib susdurmuşdum onu ne deyeceyini bildiyimden. Axi ne qeder demek olar??? Niye anlamirdi axi istemirem sozunu??
- Mene yaxşica qulaq as, bu sonuncu xeberdarligimdi. Men sene hec vaxt umid vermedim, hamisi anamin isteyidir ve ona gore olub.
- Axi üzük taxilib...
- men o üzükleri hemin gün anama geri vermişem. Nurun öldüyü gün! Biz ne üçün sozlendik? Nurun menden uzaq durmasi üçün ele deyil? Seninleyem ! - başini raziliq elameti olaraq yellemişdi. - he, bes indi o sözün önemi varmi? Varmi deyirem sene?!
- Menim üçün var!!
- gozyasini silib üzüme baxmişdi. - Men seni sevirem Alxaz, niye anlamirsan bunu??
Her kes razidi bu işe, niye sende istemirsen?
- Sus Ayten sus!! Men sevmirem! istemirem. Anla artiq, yer yarilsada men seni sevmeyecem!! Son defe deyirem, ailenle daniş, bu işin bitdiyini onlarda anlasin. Anam çox şey deye biler, esas olan menim dediklerimdi. Indi ise get!! Cix get !
Gozleri qizarmiş halda yavaş-yavaş hereket ederek çixmişdi otaqdan. Esebden masadaki soyumuş çaylari dagitmişdim. Niye axi menim yarali qelbime ve hisslerime hörmet etmirdiler? Niye anlamaq istemirdiler?
- Alxaz!! - anamin eli belinde içeri girdiyini görüb her şeyi eşitdiyini anlamişdim.
- Bu iş çoxdan bitib! Bizim Nuru bitirdiyimiz gün!
- Bitmedimi bu Nur?? Bir il keçib!! Sen özünde bilirsen ki, biz ona her istediyini vere bilmezdik. Siz olmazdiz oğlum !
Yumrugumu sixib divara atmişdim.
- Eger bu söhbet birde açilsa, meni tamamile itireceksen ana!
Otağima kecib qapini cirpmişdim. Sakitleşmeye ehtiyacim vardi...

*********************************************

28 aprel 2015

- Geldim geldim.. - qapinin sert sekilde doyulmesine narahat olan ev sahibesi elindeki işi yarimçiq qoyaraq metbextden cixmişdi. Qapini açdiqda qarşisinda resmi geyimli birini görmüşdü.
- Buyurun... Hee, siz Alxaz üçün gelmisiz. Amma o evde yoxdu oğlum, yegin ki, axşama geler.
- Sevda xanim?
- Beli, menem..
- Bir deqiqe menimle gele bilersiniz??
Narahat halda arxasina boylanmişdi.
- ne olub? Oğluma birşey mi oldu?
- Sakit olun, sadece Nezirxan bey sizinle danişmaq isteyir.
Qadin once duruxsada, sonra anlamişdi bu beyin kim olduğunu. Dinmezce adamin boyrune düşüb araliqda dayanmiş qara maşina teref addimladilar. Yanindaki genc maşinin qapisini acib devet etdiyinde eyilib iceri boylanmişdi. "Demek Nezirxan bey buymuş... " özlüyünde düşünüb maşina eyleşmişdi. Nezirxan beyin işaresiyle genc qapini baglayib uzaqlaşmişdi maşindan.
- Sevda xanim.. Menim bura gelişimi yegin ki, az-çox tesevvür edirsiz...
- Tesevvür ne demek! Lap eminem.
- Aha, çox gözel. Yeginki bu işin olmayacagina da eminsiniz.
- Xeyr ! - ciddiyetini pozmadan adamin gozlerinin içine baxmişdi. - Nezirxan bey! Boşuna özünüzü yormayin.
- Yaxşi... Bes qizima hal-hazirda yaşadigi heyati vere bileceksiz??
- Yox, ancaq elimizden geleni edeceyik. Bu gencler bir birini sevir, mende oğlumun ve sevgisinin arxasindayam!
- Hmmm - Nezirxan bey yerinde qurcalanib özünü ele aldi ve yeniden qadina teref döndü.
- Ne qeder isteyirsiz?? 10.000 bes eder? yox, mence etmez. 50.000 ! Sizin üçün olduqca yüksek mebleğdir, ele deyil?
- Bey, bey!!! Sizin pulunuz bizim saf sevgimizi alacaq gücde deyil! Bütün servetinizi verseniz de, biz hele vicdan ve menliyimizi itirmemişik!!
Maşinin qapisini açib enmek isterken beyin sozlerinden sanki cereyan keçmişdi bedeninden.
- Siz ne dediz?!
- Oğlunun heyati ile oynayirsan qadin! Onu öldürmek menim üçün heç nedir..
- Men sizden şikayet edecem!
- Buyur, menim kimi, dovlet adamina mi inanacaqlar, yoxsa senin kimi sefil birine mi??
Elleri esmeye başlamişdi. Bu adam onu oğluyla tehdid edirdi...
- Allah belani versin...
-Dilim quruyardi... Qargiş etdiyimde, ikinci ucunu düşünmedin. Allah onun belasini qiziyla verdi, menimse oğlum mehv oldu...
Sevda xanim gozyaşini silerek yerdeki stekan qirintilarini yiğmaga davam edir...

Üçümüzde yorgana burunerek Sefiye xalanin verdiyi çaydan içirdik. Soyuq qanimiza o qeder işlemişdiki 28° istide tir-tir esirdik.
- Sene gore oldu eyriayaq cüce!
- Nazi, deyesen 5 ilde darixmisan saclarini yolmam üçün.
- Yox aaa, o biri gozvu de men qaraltmamiş zeherlen, mene cavab verme.
- Artiq ellerim qaşinir, tutmayin yolacam bu tüksüzü.
- Nee?? - ikiside men terefe donduyunde indi anlamişdim dediklerimi. Onlara qoşulub mende qehqehe cekmişdim.
Caylarimizi icdikden sonra bir-birimize sarilaraq yuxuya keçmişdik.

Gece saat 12:38

- Rufuu, kes o bayquşun sesini... - Hicinin mirildamasina bir gözümü açib kamodun ustune qoydugum telefona baxdim.
- Off kimdi bu vaxti zeng eden.. - esneyerek elime almiş, kimliyine baxmadan acmisdim zengi.
- Beli...
- Rufina... muellime
- Aha, menem... bir deqiqe. - yataqda dikelib gozlerimo ovaraq ozume gelmeye calisdim. - Sen??
- He, men..
inanmirmiş kimi ekrana baxmisdim. Yad nomre...
- Sen nomremi hardan tapmisan? Hem, gecenin bu vaxti mene niye zeng etmisen.
- Ay qiz get o biri otaqda... - Hicranin agzini elimle qapayib qulaqlarimi şeklemişdim.
- Suallarinin cavablarini bilmek isteyirsense, aşaği düş.
- Nee?? Senin aşağida ne işin var??
- Düşürsen, yoxsa men qalxim??
Heyecanla carpayidan enib pencereye yaxinlasdigimda Şamilin evin onunde gezişdiyini gormuşdum.
- Sen delisen?? Cix evine get, sabah deyersen ne deyeceksense.
- Gunah menden getdi... - Şamilin hasara dirmandigini görüb heyecanlanmişdim.
- Yaxşi, yaxşi gelirem. Içeri kecme!
Telefonu qapayib barmaq ucunda evden çixmişdim. Şamil divarin dibine çökmüş, siqar cekirdi. Menim geldiyimi görüb, ayağa qalxaraq siqari atmişdi.
- xxoş geldin.. ee, üzr isteyirem, dedim gelince... Her neyse..Telefonu temir etdiyini ve hal-hazirda sende olduğunu bilirem. Sen soruşmadan deyim, he seni teqib etdim.
- Sen aglini itirmisen.. Mence eve get, seher mektebde danişariq.
Iki addim atib aramizda qalan mesafeni de yox etmişdi.
- Xahiş edirem...
Geri cekilerek elimi ireli uzatmiş, nifretimi qusmuşdum.
- Men bu sehvi bir defe edib, senin semimiyyetine inanmişam. Birde inanmaram.
- Sabah mektebin onunde senden uzr istemeye de haziram, yeter ki, telefonu qaytarin.
Başimi iki yana sallayib bir az da geri getmişdim.
- Bilirem, meni bağişlamaq asan deyil, hem men bağişlanasi eclaf da deyilem. Amma...
Bir az düşünüb bunu oz xeyrime cevirmeyi qerarlaşdirmişdim.
- Bir şertim var...
- Ne isteseniz... - düşünmeden qerar vermişdi.
- Cabir muellimle ne elaqen olduğunu ve telefondaki şekilleri açiqlamani ve birde... - bir neçe saniye susub davam etmişdim - ananin ne üçün intihar etdiyini danişmani isteyirem.
Bunu gozlemediyini gece fenerinin gun kimi aydinlatdigi üzünden sezmişdim.
- Buna haqqin yoxdu...
- Sen bilersen... - arxami ona donub heyete girdiyimde soyledikleriyle olduğum yere kilidlenmişdim.
- Cabir menim atamdi...

Yazar: Dəniz