Esmerin onunden kenara chekilib elimle buyur jestin ederek ederek ona getmesi uchun sherait yaratmishdim.onun uzaqlashan addimlarini izledikce men –demek bagishlamaq olmaz deyib- gulumseyerek esmerin heyatimdan birdefelik gedishini izleyirdim.
Hebblerin tesirinden oyandiqdan sonra kechirdiyim hissleri danishmaga ehtiyyac duymuram.bu sanki belka v kolese-eyni daire boyunca bashladigin yere qayidisha benzer duygular idi.yene ozune yagdirilan soyushler,yene danlaqlar,yene xecalet ve bu sefer anamin canina edilmish birdefelik and!
Bu andi pozacaq guce malik olsam men kerim daha olmeliydim!
Anamla her gun gorushub onu danishdirmaga, bu sakit ,apatik veziyyetden cixarmaga chalishirdim..gunler otdukce qayginin,diqqetin,onu sevenlerin tesiri ile ozune gelirdi.gozlerindeki keder yox olmasa da,hech olmasa o artiq qiriq qiriq da olsa danishir ,bize reaksiya verirdi
anamla birge dayimin yanina bir muddetlik moskvaya kochmeyi qerarlashdirmishdiq.muhutun deyishmesi yalniz xeyrine olacaqdi. ona atami xatirladacaq xatireleri geride qoysa,onu gormek shansi minimallashsa,belke daha tez reabilitasiya olardi.
Eshyalarimi toplayib ,metbexde su ichmeye kechmishdim ki qapi doyuntusunu eshitdim.elimdeki bardagi masaya buraxib gozluye baxmadan qapini achmishdim.onumde esmeri gorunce shahsirdim desem bu soz hisslerimi tam ifade etmezdi.mene gulumseyib
-olar-sorushdu
Bir neche saniye bunun xeyal oldugunu dushunsemde gozlerimi yumub achib yeniden esmeri gorunce kenara chekildim
Icheri kechib evi gozleri ile suzerek
-hech ne deyishmeyib-soyledi
-deyishmeyen deyesen tekce menzildir
-deyesen-esmer gulumsedi
-…
-seni o gun gorduyumde….ozumu itirmishdim…iller sonra…ne bilim kerim…seni gormeyi defelernen xeyal edib bu sehneni aglimda muxtelif variantlarda firlatsam hetta cavablari kelmeleri bele incelesem de,her shey xeyal etdiyin kimi asan olmur…
-coxdan donmusen?
-bir neche hefte olar.
-….
-meni unutmusan kerim?
Esmerin gelishini gozlemediyim kimi bu suali da hech gozlemirdim.unutmushdum mu?
-ilk zamanlar seni her gun yada salib darixsam da,zamanla sensizliye alishmishdim.ne yalan deyim…ancaq bezen seni xatirladacaq nyuanslari gorende xatirelere dalardim
-mense seni unuda bilmedim…yazar Naya Pashayeva.anam meni haralara aparmasa,bashimi neye qatsam da,seni her gece yada salib suya dushmush xeyallarimiza aglayirdim.men senli heyatimin arzularini qurub senden sonra bele bu arzulari qucaqlayib yashayirdim
Esmeri dinledikce ona verdiyim acinin dushunduyumden defelernen artiq oldugunu anlayirdim.men kerim onu 9 il once doyub terk ederken ona vurdugum zerbeler fiziki cehetden sagalsa da,aciq qoydugum yara iller sonra bele qartmaq baglamamishdi.ichimde sixinti hiss edib metbexe dogru yoneldim,daha bir bardaq suyu tokub bashima chekdim.esmer menim her hereketimi izleyib
-sagalmisan?-maraqlandi
-bilmirem.hele ki dozurem…
-ozunchun doz kerim.menimchun dozmedinse bele hech olmasa ozunchun doz
-niye gelmisen esmer?
-seninchun darixmishdim.
-….
-seninle vida danishigina haqqim var idi…sene demek istediklerim cox olsa da indi seni gorunce butun bunlarin ehemiyyetsiz oldugunu anlayiram.men ere gedirem kerim.senle tesevvur etdiyim aile tablomu,ushaqlar dolu evi indi bashqasi ile yashayacam,ancaq seni heyatimdan buraxmaqchun senle bu danishiga ehtiyyacim var idi
-yaxshi biridir?
-coxxx
-xoshbext ol esmer-esmerin sozleri meni incites de,onun aile qurmasi,onu xoshbext ede bilecek,ona sahib ola bilecek yaxshi bir insana rast gelmesi meni eyni zamanda sevindirirdi.
Her ikimiz sukunet ichinde bir birimizi izleyirdik.esmer mene yaxinshlashib mene sarilinca ilk once ellerimi bosh tutsam da bu dogma qoxunu duyub ellerimi belinde zencirledim.aglayirdi…ichini chekrek aglayirdi.kelmelersiz mene olan duygularini anlasam da,bizim birliyimiz imkansiz idi.hem men indiki veziyyetimde yeniden nevrozumla elbeyaxa vurusharken esmere hech ne ved ede bilmezdim.hebblerden yeniden istifadeye bashlamagim meni uzun yolun gozlediyini gosterirdi..men esmere dejavu yashatmaq istemirdim…yaninda onu sevib ona menden yaxshi heyat bexsh ede bilecek biri varken…biz istesek bele aileler..kechmish…olanlari arxada buraxib ireli getmeyin zamani idi
Esmerin yanaqlarini qurulayib
-meni bagishla-zamaninda demediyim iki kelmeni pichildadim
Gulumseyerek dodagima dodaqlari ile toxunub,yanagima sigal chekerek
-mutleq sagal!-deyib evi terk etmishdi…
Bununla da heyatimda en boyuk sehifelerden biri baglanmishdi….
bir neche ay sonra…
-kerim gozlerimi ach ,indi yixilacam
-yixilsan da qucagima yixilacaqsan
-nu je ureyim partladi,bilirsen ki sebirsizem,onsuz butun yolu gucle dozmushem
-ikice deqiqe
-surprizzzzz-aleksin butun dostlari bir bogaza qishqirdi
Aleks onundeki qalabaligi,bezenmish masalari gorub menim bogazimdan elleri ile sarilaraq
-bu en gozel ad gunu hediyyemdir-burnunu cherek hecaladi
-ey aglamaq yoxdur,indi make-upin yayilacaq meymuna benzeyeceksen,sonra burdaki gozelchelere baxsam mene bir soz deme
-o iki gozunu cixarib ovuclarina qoyaram-mene dirseyi ile ehmalca vurub elimden tutaraq dostlarina dogru yurudu
Aleksin xoshbext simasini gorub uzun zamandan beri urekden gulurdum
Anamla moskvada yashadigimiz bu aylarda nevrozdan eziyyet cheksem de hebblere ichkiye el atmirdim.aleks anam oz qaygisi ile meni hech ozumde bilmirem nece yola verirdiler.atam anamla danishmaga defelernene cehd etse de,anam onun zenglerine cavab vermirdi.darixdigini bezen otaqda oturub sigalladigi sheklinden gorurdum.resmen boshanmasalarda ayri yashayirdilar.
Ne zamansa bakiya doneceyimizi bilirem..bundan sonra bizi heyat hansi surprizlerle uzleshdirecek,heyatim hansi axarla davam edecek,ne qeder bezen proqressivleshen nevroza dozecem,yox yox daha dogrusu etrafimdakilar ne qeder mene dozecek bilmirem.ancaq bildiyim ve emin oldugum yegane bir fakt var-menim indi yegane missiyam anamin gozlerini guldurmekdir.bunun uchunse men ozum ozumle mubarize aparmagi oyrenmeliyem….men ozumle tarazliqda yashamagi oyrenmeliyem…

Müəllif: Naya Paşayeva