Doğrunun yerini tutan yalanı
Eşidən utanır, deyən utanmır.
Geyim də pay gəlir rüşvət alana,
Gətirən utanır, geyən utanmır.

Özünə göz yumur deyir özgədən,
Arvadı, uşağı geyir özgədən,
Evində çörəyi yeyir özgədən,
Yedirən utanır, yeyən utanmır.

Cılızlar özünü oxşadar şirə,
Tənqid əvəzinə başlar təhqirə,
Bir də görürsən ki, çox nahaq yerə
Söyülən utanır, söyən utanmır.

Olsa idarədə müdir qərəzkar,
Doğruluq üstündə müsibətin var.
Həqiqət aranıb olanda aşkar
Döyülən utanır, döyən utanmır.

Söz versən meydanda əgər yaltağa,
O nə sola baxar, nə də ki, sağa,
Neyçünsə, kimisə, bənzədər dağa,