İllər keçər, aylar ötər unudarsan,
Gör kimlər unuduldu bu dünyadə qadın,
Əgər bir gün yada salanda ağlıyacaqsansa məni,
Qıymaram göz yaşıva salma heç yadə qadın...

Kaş bu sevgi bitən yerdə mən özüm öləydim,
Kaşki saçlarıvıda əvvəlki tək özüm hörəydim,
Kaşki o gül çöhrəvidə bircə dəfə görəydim,
Xəyalını gördüyüm kimi hər gecə röyadə qadın...

Ey yarımın xəyalı, gəl, buyur, keç
Mən indi o mən deyiləm, biraz bədbin, biraz bivec,
Ötən bu illər də yaramda sağalmadı heç
Sən gedəndən dostum olub,kağız qələm meylə dolu badə qadın..

Cismim gəldi-gedər, bu nəğməysə əzəldir,
Şair gözündə dilbər, rübaidir, qəzəldir,
Bir Şəhid, birdə Sənin olmaq gözəldir,
Özün de mən hansıyam bu qapqara sevdadə qadın?!...

Əllərimlə qırdım ürək tarımın ən incə simin,
Sənə gələn göyərçinlərlə yolladım öz eşqimi
Sevdam Əlinin ALLAHA olan sevdası kimi,
Gəzərəm bir içim suya həsrət bu qupquru səhradə qadın...

Səndən ayrılandan mələklər çiynimə vəbalı yazdı,
Bakıda vəfa olsaydı bizləri ayrı saxlamazdı,
Dünya viran olsa yenə bu adam ağlamazdı,
İndi çöküb otağın küncünə, gəlirəm fəryadə qadın...