Bütün düşüncelerim alt üst olmuşdu . Fikirlerim qarmaqarışıq idi . Yazdığım bu aile dramının bir esrlik taleyindeki heyatlarda bir xoşbext adam görmedim . Biz oxucuyuq , belke sadece baş veren hadiseleri görürük . Amma bu heyatı yaşayan qehremanlarım artıq heyatın nebzini tutmuşdular . Onların da özlerine göre bir heyat düzenleri vardır . Her bir insan kimi sevinende sevinirler, kederlenende kederlenirler . Bezen oxucu reylerinden görürem . Yazırlar ki , o zaman Esmer Lal Manqını qebul edib otursaydı bütün bunlar olmazdı ve ya Ulduz her necedirse İbrahimi bele qebul etseydi bütün bunlar yaşanmazdı ve s. Beli bunlar sadece bizim düşüncelerimizdi . Bir de fikirleşek ki , Esmer Manqı kimi bir xestenin ömür boyu arvadı olaraq , amma aralarında heç bir er arvad münasibeti olmadan, ona ve ailesine köle olmağı ve s. sizce bu Esmere qarşı edaletsizlik olmazdımı? Bu bir qadının istismarı deyildimi ? Ve ya Ulduz ... İbrahim müharibe adıyla gedib amma eslinde heç müharibede olmadan 7 - 8 il itkin kimi ortaluqda dolaşıb , işleyib, heyatını yaşayıb . Her kes onu öldü ve ya esir düşmüş sanmışken Ulduz bir ömür boyu onun yasınımı saxlayacaqdı , ve ya onu gözleyecekdimi ? Düzdür Ulduz ikinci heyatını seçmekde yanlış seçim etdi . Amma Balaqardaşla aralarındakı böyük mehebbet onların bu sehvlerini ört basdır edirdi . Ulduz Balaqardaşı nece var ele qebul etmişdi .
Yaxşı deyek ki, Ulduzun bu qerarı qedul edilmezdi . Bes İbrahim ? Axı İbrahim meydana cıxandan sonra Ulduz ona 5 uşaq doğurmuşdu . Bes İbrahim beş uşağına niye sahib çıxmırdı ?
Reylerden görürem ki , o vaxtın mental düşünceleri hele de 21- ci esirde davam edir . Her bir aile bedbexliyinin başında qadınları görenler az deyil .
Neyse . Gözünüzü yolda qoydum deyesen . Metlebden uzaqlaşdım . Sizi çox gözletmeden romanıma qaldığım yerden davam edirem ...

Artıq qış tetili başlayacaqdı . Bahar gilin evlerinde boyük bir hazırlıq işleri gedirdi . Axı Bahar Genceye gedenden evlerine ilk defeydi gelirdi . Sevil xanım Baharın hesretine dayana bilmeyib bir neçe defe onu görmek üçün Genceye gelmişdi . Her defeki gelişinde üreyindeki nigarançılıqla geri dönerdi . Baharın Meleykeyle görüşmesini istemirdi . Cemiyyetde Meleyke kimi qadınlar xoş qarşılanmırdı . Onun kimi qadınlar cemiyetin en seviyyesiz insanları idi . Ömrünün bu yaşında bextine taleyine Allah bu qızı vermişdirse , Allahın verdiyi her şeye şükür edib ona sahib cıxmağı özüne borc bilirdi .
Her Genceden gelende Sevilin nigaran qalışını qören Mahmud müellim niqarançılığının sebebini Sevilden soruşsa da Sevil ona bu barede bir şey demirdi . Erini de özü kimi nigaran qoymaq istemirdi .
Mahmud müellim Baharın teyyareyle Bakıya gelmesi üçün biletini almışdı . Mahmud ve Sevil hesretle qızlarının yolunu gözleyirdi .

Araz gece yola cıxacaqdı . Hazırlaşıb eşyalarını topladı . Son deqiqelerini Beşirle kecirmek üçün xestexanaya geldi . Palataya girende İbrahimi Beşirin başı üzerinde gördü . İbrahim onun yaralı olmasına baxmayaraq böğazından tutub onu boğurdu . Onları bele gören Araz tez qacıb Beşiri İbrahimin elinden almağa çalışdı . Beşirin yaralarının qaysaqlamış derisi ibrahimin ellerine yapışmışdı . Beşir zar - zar zarıyırdı . Ne dediyi belli deyildi . Yaralarından sulu qan axırdı , qanı da qurumuşu .
Araz İbrahimi sakitleşdirib onu tuvalete apardı . Ellerini yuyub üzüne su vurdu . Qoluna qirib heyete cixaranda növbetçi hekimin otağına girib hekimi Beşirin otağına yolladı .
Xestexananın bagı sakitlik idi . Havadakı ayaz adamı kesirdise de İbrahimin esebden qızarmış yanaqlarından , gicgahlarından hele de ter damlayırdı .
- Sakit ol ! Nolub sene ? Nedir bu veziyyetin ?
İbrahim qızmış ner kimi fınxıra fınxıra qalmışdı . Dili söz tutub danışa bilmirdi . Halı yaxşı deyildi . Dili ağzında esirdi . Sözü söze calayıb danışa bilmirdi . Onu sakitleşdire bilmeyeceyini görüb yaxınlıqdakı oturacaqların birinde oturtdu :
- Sen burda otur . Men bu deqiqe ...
Deyib içeri qaçdı .Tibb bacısına yaxınlaşıb kömek istedi .
Araz ve tibb bacıları gelende İbrahim yere yıxılmışdı . Onu götürüb palataya yerleşdirdiler . Şekeri yükselmişdi . Veziyyeti yaxşı deyildi .
Araz ne baş verdiyini bilmirdi . Hemişe Beşire haqq qazandıran İbrahimi bele hövseleden çıxardan ne idi , onu da bilmirdi . İki palata arasında qalmışdı . Gah Beşirin yanına , gah da İbrahimin yanına qaçırdı . Hekimler ikisinin de üstünde çiddi çalışırdılar . Beşirin otagındaki inilri sesi , İbrahimin otağındakı sessizlik beynini uğuldadırdı . Vaxt da yox idi . Zaman daraldıqca özü de sebirden çıxırdı . Burdan Genceye 3 saatlıq yol var idi . Teyyereye çata bilmeyecekdi . Vicdanı el vermirdi ,onları bele qoyub gede bilmirdi .
Taksıye oturub bir başa şeherin kiçik aeroportuna geldi . Bu aeroport evveller çalışsa da indi veziyyetle elaqeder müveqqeti dayandırılmışdı . İçeri kecibaeroportun mesul şexslerinden birine yaxınlaşdı . Veziyyeti onlara başa salıb , üçüş vaxtını texire salmaq istediyini dedi . Lazımı tedbirler görüldü
... Artıq iki saat sonra teyyare havaya qalxacaqdı . Bu cür veziyyetde ancaq uçuşu başqa zamana keçirmek mümkün idi . Seyaheti 10 gün sonra baş tutacaqdı
Bextinden taleyinden gileylene gileylene şehere döndü :
- Deyesen men de ailemi taleyini yaşayacam . Onlar da yerlerinden yurdlarından ayrı düşüb qürbetde yaşayıb dünyalarını deyişdiler . Men de deyesen buralarda ölüb qalacam . Axı ne işim vardı buralarda . Axxx ağılsız başım ...
Azerbaycanda veziyyet gergin idi . Her deqiqe serhedlerin bağlanma ehtimalı var idi . Bu da Arazı qorxuzurdu . Sovetlerin terkibinden yenice ayrılmış ölke hele de rusun tesirinden cıxa bilmemişdi . Qarabağda veziyyet getdikce pisleşir ,kiçik münaqişeler artıq böyük savaşlara yol almışdı . Bakı , Lenkeran , Sumqayıt ve Gencede Azerbaycanı parçalamağa çalışan qüvveler herekete keçmişdiler . Ölke vetendaş müharibesinin astanasındaydı . Bir terefden de Xankendindeki nümayüişler yeni elde edilmiş azadlığın keyfini yaşamadan süqutunun göstericisi idi .
Bütün bunlar Arazı düşündürür ve veziyyet qarışmadan burdan cıxıb getmesini isteyirdi .
Beynalxalq rabite şöbesine gelib ailesiyle danışdı . Veziyyeti Silaya başa salıb 10 gün burda daha qalacağını başa saldı . Onsuzda neçe vaxdır Arazdan ayrı qalan Sila ve üşaqları bir an önce Arazın geri dönmesini isteyirdiler .
Xestexanaya girende ilk eşitdiyi xeberden sarsıldı . İbrahimin beynine qan sızmışdı . Onu reanimatsiya şöbesine yerleşdırmişdiler .
Beşirin yanına geldi . Qollarının damarlarına sistem qoşulsa da canının ağrılarına dayana bilmeyib hele de zarıyırdı . Arazı qapıda görüb elini yelleyerek onu yanına çağırdı . Araz yaxınlaşıb qulağını ona yaxınlaşdırdı . Beşir xırıltılı eyni zamanda yazıq sesiyle zarıdı .
- Niye qoymadın meni öldürsün ? Daha döze bilmirem bu ağrılara . Men ona her şeyi etiraf etdim . Hem de şişirde şişirde etdim ki qoy meni öldürsün .
- Neyi etiraf etdin ki ? Onsuz da o her şeyi bilirdi .
- Yox çox şey bilmirdi . O hele de ele bilirdi ki, men yaxşı adamam. Men pisem pis - ağlamsınıb zarıdı . Men oğraşam , men alcağam , o qeder murdaram ki , Allahda meni dergahına qebul etmir .
- Bilmediyim bir şeymi var ? Başqa günahın nedir danış belke Allah günahlarını bağışlaya .
- Çetin ...
- De , de ...
Araz diktafonu çibinden alıb onıun yastığının yanında yerleşdirdi .
- Ulduzu Manafa men vermişdim . Manafı Ulduzun evine men getirmişdim . Ulduz Hamamda özünden kecende de men içerideki kişilerle kömekleşib içeri otağa apardıq . Bilmirdim ki, onu zorlayacaqlar . Men ele bilirdim ki , sadece onunla danışıb , İbrahimin yerini öyrenib gedecekler . Gözümün qabağında Ulduzu dörd kişi zorladı . Heç ne eliye bilmedim . Onnan qabaq da mektebe getmişdik . İçlerinden bir cavan uşağı Meleykenin dalıyca gönderdiler . Mektebin idman zalında yazıq qızın başına oyun açdı , hemin gede . Körpenin her cür şekillerini çekmişdiler . İbrahime göstermek üçün . Hec İbrahimi de tapa bilmediler . Sora İbrahimin yaralandığını eşitdim . Ele bildim Manafın adamları eliyib . Sonra sağalandan sora İbrahim dedi ki , Ulduz onu öldürmek isteyirmiş ...
Araz Manafın kim oldupunu bilmirdi . Adını da ilk defe eşidirdi . Bu ailenin sirlerini açıqlamaq üçün gelmişdi , bu aileni bir yere toplamaq üçün gelmişdi . Amma görürdü ki , bu sirr deryasına girdikce , daha derinlere gedir, bu derya iz buraxmaz , çıxılmaz bir nehir idi . Biraz da gecikse özünün bu deryada itirecekdi . Odur ki , daha derinlere getmedi .
- Sora bir defe Mikayılnan , İsmayılnan davamız düşmüşdü . İbrahim Meleykeyle Habili almağa getmişdi .Uşaqları İbrahime vermediler . Orda Mikayıl ağzından bir söz qaçırtdı . Mene dedi ki , " bele oğraşsan da .baçının gelinine kele getirdib bic doyurtmusan . Baştutan ..." ibrahim olanları bilmirdi . Söhbet neden getdiyini mennen soruşanda men de ona dedim ki , " fikir verme , yandığından ele deyir " . Amma İbrahim hemişe bu mövzuya qayıdırdı . Mikayılın niye ele dediyini hemişe mennen soruşurdu .
- Sen de heç zaman etdiklerini etiraf etmirdin ...
- Ede bilmezdim . Bu dünyada İbrahimden başqa heç kimim yox idi . Onu da itirmek istemirdim . Eksine , ibrahimi onlardan qoparmaq üçün, arvadının Moskvada pavliyonda q...lik elediyini deyirdim . Qızının haqqında şayeler buraxırdım , oğlu haqqında pis şeyler deyirdim . Guya mafiyaya qoşulub , narkamandır . Ağzı mafiyadan yanan İbrahim bir de bu palçığa batmaq istemirdi . Odur ki, bir de onları itirib axtarmadı . Onlara nifret edirdi .
Arazin içinde artıq Beşire qarşı nifret vulkanı partlamışdı . Onu bu Vulkan lavasına salıb öz elleri ile yandırmaq isteyirdi .
Elinde tutduğu diktafonu söndürüb :
- Senden nifret edirem , senin kimi bir murdarın qanını daşıdığım için özümü de murdar sayıram . Allah sene lenet etsin , Allah belanı versin ...
Sözü ağzında yarımcıq qaldı . İçeri giren tibb bacısı onu baş hekimin otağına çağırdı . İbrahim dünyasını deyişmişdi ...
İcra hakimiyyetinin serencamı ile şeher mescidiinde İbrahimin cenaze işlerine başlandı . Qara xeber tez yayılar deyirler . İbrahimin ölüm xeberi Ulduzun qardaşlarına da çatmışdı . İbrahimin emisi qızlarıile beraber ulduzun qardaşları da toplanıb cenazeye geldiler . Onların arasında Habil de vardı . Elimi tedbir üçün vetene gelen Habile atasının meyidini görmek nesib olmuşdu . Araz ilk defe onlarla orda tanış oldu . Habilin xaricde ve ölkedeki şöhretini eşidib üreyi qürurla döyündü . Şükür edirdi ki , bu sınıq salxaq , qem ve sitem dolı taleyin bir sevinc xeberini de eşitdi . Bayaqdan bu aileni araşdırmaqdan vaz keçdiyini düşünen Araz Habili gördükden sonra fikirini deyişmişdi . İnanırdı ki, Habil kimi o biri dayısı uşaqları da mütleq özlerine göre heyatın nebzlerini tutublar .
Meleyke atasının yasına gelmemişdi . Bütün bu yaşadıqlarından heyatının şanssızlığını atasının sehvlerinde görürdü . Ve ona hele 7 ci sinifde tecavuz olunan günden nifret edirdi .
Atasına ne qeder qırıq ve hirsli olsa da yene de İbrahimin cenaze ve ehsan xerçlerini Habil boynuna götürmüşdü . Bunu özüne vezife bilirdi . Amma ne tabutuna girmedi , ne de gözüne torpaq atmadı . Halallıq da vermedi . Sessis sessiz ağlayırdı .
İbrahimin ölümünün üçünçü günü , el ayaq çekilenden sonra Habille mağarda oturub iki dayı , bibi uşaqları olanlardan kecenlerde danışıb söhbet etdiler . Ulduz haqqında bilmedikleri şeyleri Habilden öyrendi . Habil İbrahimle beraber Ulduza da nihret edirdi . Bacı qardaşlarından ayrı düşmeklerini ve gele de onlardan xeber tuta bilmemelerinin sebebini Ulduzda görürdü . Araz çibindeki diktofona el atıb Beşirin dediklerini Habile oxutmaq isteyirdise de bunun yeri deyildi ." Hele yaraları tezedir . Her şeyin bir zamanı var telesme , Araz " - deye özünü gücle saxlayırdı .
Mağarın ortasında qurulmuş qaz peçinin etrafında oturub qızınaraq söhbet edirdiler . Araz hele evine getmeden geri dönüşünü düşünürdü . Dayısının uşaqlarını bir yere toplamaq üçün . Ağlından kecenleri gizletmeden Habile de dedi :
- Hec bacı- qardaşlarınla görüşmek istemirsen ?
- Hardan tapacam ki onları ?
- İstersek taparıq .
- Senin bildiyin Rusiya bizim bu Azerbaycanımız boyda deyil ee... 1099 böyük şeheri , 145 milyon ehalisi var . Burda adam axtarmaq iyne axtarmaq kimi bir şeydi .
- İstersek taparıq.
- Bilmirem men bu barede hec düşünmedim . Fikirleşmeliyem .
Qefil xeber yas mağarına bomba kimi düşdü . Nehayyet Beşir de öldü. Yas yasa qarışmışdı . İbrahimin yas mağarımda Beşirin ehsanı verildi .
Cenazede Habilin kecirdiyi hisleri bu defe Araz yaşayırdı.
Beşirün defninden sonra yasa gelenler dağılışıb getdi . Araz burda tek - yalqız qaldığını anlayıb köcünü evine cekmek isteyirdi . Gedib dönmek ve ya dönmemek arasında qerarsız qalmışdı . Bir an önce başladığı bu araşdırma İşini burda buraxıb ayaq tutduqca qaçmaq isteyirdi . Bir terefden veziyyetin gerginliyi , bir terefden serhedlerin bağlanacağı qorxusu onun bütün iradesini elinden almışdı . Getmek isteyirdi .
Artıq vaxtı gelib catmışdı . Avtobusla Genceye, teyyareyle Genceden Bakıya, ve ordan da sabah gece saatlarında Ankaraya uçaçaqdı .
Onu uğurlayacaq , yola salacaq heç kimsesi yox idi . Çox qeribsemişdi . Cox isteyirdi ki, bu qürbetde onu kimse yola salsın . Kimse arxasınca su atsın . Yuxudan qalxıb hazırlaşdı . Çay çöreyini yeyib çamadanın eline aldı . Küçeye çıxıb yaxınlaşmaqda olan taksiye elin qaldırdı .
- Sür Qarağacı qebirsanlığına !
Hele torpağı qurumamamıış iki mezar arasında oturmuşdu Araz :
- Men sizi tanımaq , sizi bir yere yığmaq üçün geldim . Eşitdiklerim menim qurduğum xeyallarımı yıxdı . Bu gün men buraları hemişelik terk edirem . Ve bir daha buralara gelmeyecem . Fikirim , xeyallarım qarışıb , size ne deyim sizinle nece vedalaşım bilmirem . Ordan bura ümüdle geldim . Amma nisgille gedirem .
Cibinden bükülü bir şey çıxartdı . Açdı . Bir ovuc torpaq idi . Elini atasının mezarının üstüne qoydu . Yaş torpağından xışmaladı .yumutuğunu düyüb mezarın üstünü yumuruqladı Cibinden çıxartdığı torpağı Baş daşını evez eden kubike teref uzadıb:
- Bilirsen bu nedir ? - dedi . Çenesi esdi , dodaqları büzüldü . Gözlerinde mirvarı kimi yaşlar parladı . Sesi titredi .
- Anamın ... qerib anamın torpağıdır . Sene getirdim onu .
Burnun cekib davam etdi .
- Bilirsen niye getirdim bu bir ovuc torpagı ? Abnamın eliyle sene işgence vermek üçün . Qüsuruma baxma ...- udqundu bileyiyle gözun sıxıb , hönkürdü
- Qüsura baxma meni seni bağışlaya bilmirem ata !!! - ilk defetdi ki ona "ata" deye müraciet edirdi - Heç vaxt da bağışlamayacam , senin sağlığında cox özümle , vicdanımla mübarize apardım bağışlamaq üçün . Ama bacarmadım . O qeder eziyyetini görüb bir defe de olsun sene dua etmedim . Bu gün de etmeyecem . Sene ceza vermeye geldim ata . Bax bu anamın torpağını üstüne sepecem . Bununla da anamın illerle üreyinde gezdirdiyi yanğısını üstüne tökecem . Qoy anamın ruhu şad olsun . Qoy özü o dünyada yaxandan yapışsın - Deyib torpağı zerble baş daşına vurdu .
- Bu anamın...tfuu - baş daşına tupurdu :
- Bu da menim cezam . Haqqımı da sene halal etmirem , etmiyecem de ...
Ayağa durdu . Nifretle Beşirin mezarına baxdı , gözünün yaşını silib yanındakı mezara boylandı :
- Haqqını helal et dayı , elinden çörek kesdim , çayından içdim . Ordan bura gelende anamın mezarı meni yola saldı ,indi gedirem sen meni yola salırsan ! Men seni dayım olaraq qebul etdim , amma bu murdarı esla qebul etmeyecem . Allah senin mekanını cennet etsin ...
Ağır , ağır addımlarla qebirlern arasındakı torpaq yolda dayanmış taksiye yaxınlaşdı . Taksiye minib yola cıxdı . Qebrlerin arasında tini burulanda dönüb geldiyi yere baxdı . Mezarın üstünde qara qeymiş , başına tül örtü örtmüş bir qadın dayanmışdı . Geri dönmek istedi , ama geç idi , telesirdi ...
Bu qadın Meleyke idi ...

Meleyke Habili hazırlayıb geyineceklerin ütüleyib, eşyaların topladı topladı . Habil yola çıxacaqdı .
- Al açar sende qalsın . Men sen gedene qeder dönerem .
- Hara gedirsen ki ?
- Bir iş yoldaşımın atası ölüb . Gedib , deyib gelecem . Ele sabahın bu korunda ?
- Hee, taksiyle gedib , taksiyle dönecem . Yas Qarabağdadır .
- Belke men de gelim ?
- Yox qadan alım . Sen yol gedeceksen biraz dincel - deyerek Meleyke yola çıxdı . Mezarlığa gelende atasının mezarında yad adamı görüb qebirlerin arasında gizlenerek kenardan hemin adama tamaşa edirdi . Adamı tanımasa da mezar üstündeki etdikleri hereketler ona maraqlı gelirdi .
- Göresen bu kişi kimdi ? - fikieleşe fikirleşe qalmışdı . Ne qeder diqqet edirdise de tanıya bilmirdi . Yaxınlaşmaq istemirdi . Çünkü buraya gelmeyini kimse bilsin istemirdi . Hetta Habil bele onun buraya gelmesini bilmirdi . Atasına son borcunu vermeye gelmişdi . Cenazesine gelib onunla vedalaşmamışdı . Bilirdi ki , içindeki nifreti camaatın içinde töke bilmeyecek . Odur ki , bu günü , tekliyi secdi .
Telesirdi . Bu yad adam kim idise getmekde bilmirdi .Adam biraz da lengiseydi Meleyke atasıyla vedalaşmadan gedecekdi . Yaxşı ki , Araz tez getdi .

Aeroportda teyyarenin uçuşa hazır olması barede anons verildi . Sernişinler teyarede yerlerini almağa başladılar .
- Pardon , xanım qız kece bileremmi ?
Oturduğu yerde yerini hazırlayan Bahar başını qaldırdı .
- Haa buyurun , buyurun !
- Teşekkür edirem ! - deyib Araz pencere terefdeki oturacağa keçdi . Bahar üzü nurlu bu yaşlı adamla bir yere düşmesinden özünü narahat hiss etdi . Teyareye ilk defeydi minirdi . Hemişe teyyareni kinolardakı kimi tessevvür edirdi . Onunla berabar yolçulug eden genc oğlan olacaqdı . Heyf.
Bütün xeyalları alt üst olmuşdu . Çantasından " Yad qızı " kitabını çıxarıb yalandan vereqlemeye başladı . Ele bu vaxt yanına bir orta yaşlı bir qadın geldi . Orta yaşlı ama modem bir qadın idi . Etrinin qoxusu salonu başına götürmüşdü .
- Tuhh menim şansıma ! - dilinin altında mızıldandı . Keyfine emelli başlı soğan doğranmışdı . Erköyün qız üreyinde atasın asıb kesirdi .
- EŞi bir adam bilet alanda bir soruşmazmı ki , ay balam bu qızın yanında oturanlar kimdir ? Belke xestedi ? Belke anormaldı ...
- Orhan Kemal ...
- Beli ?
- Efendim Orhan Kemal tanınmış türk yazarı , çok sevdiyim bir yazar .
- Siz türksüz ?
- Hayır Azerbaycanlı .
- Hmm...
- Baka bileremmi kitabınıza - yarı turk- yarı azerbaycansa Baharı danışdırdı .
" Off bir bu qalmışdı . Başımı kitabımla qarışdıracaqdım bu qoca da onu menden alır offf allahım offf bu ne gün idi bele " - üreyinde deyinerek kitabı könülsüz Araza uzatdı .
- Teşekkür edirem . Çox maraqlı kitabdır . Bilmirem sizin dilde oxuya bileremmi ya yox .
- Axı dediz ki Azerbaycanlısız .
- Beli . Amma Turkiyede yaşayıram . Kiril elifbasın çox az bilirem . Yanı elinizde ancaq yazarın adını oxuya bildim . Rus harfleri beni çaşdırır .
- Baxın bura . Y - a- d q - ı -z- ı yazılmış - Bahar barmağını yazının üstüne qoyub herifleyerek Araza gösterdi . Yanındakı qadın gözünü qıyıb eyneyinin altından onları seyr edirdi .
- Qardaş , siz haralısız ? Deye qadın çaşqınlıqla Arazdan soruşdu .
- Cenubi Azerbaycannan .
- Hee deyirem axı , bizimkiler kimi danışmırsız...
Stüardessanin xoş melahetli sesi onların söhbetlerini kesdi .
- Pardonn ! - deye bir oğlan yolcuları kontrol eden teyare işçisinden keçmesi üçü yanından keçib arxa oturacaqda yer aldı ,
- AA... Habil - deye Bahar sevincek ve heyecanla pıçıldadı . Üreyi çırpınırdı . Araz yanındakı qızın heyecanını hiss etdi ve qızın elinden tutdu ...

Yene heyecan meni basmışdı . Nedense Habille Baharın üz üze gelmesini istemirdim . Ama tesadüf onları bu defe de görüşdürürdü ...

Yazar: Feride Acarakçay (real hekayə)