Pencereden ayrılıb qazı yandırdım . Çayı üstüne qoyub , tekrar telefonu elime aldım . Evde tek idim çox darıxırdım . Hem Baharın bu halına, tesirlenmişdim . Dolmuşdum . Bu saat ona lazım ve ehtiyyac olan bir şefqeti vere bilecek bir veziyyetdeydim . Eyer yanında olsaydım gözünün yaşlarını silib , başını bağrıma basacaqdım . Heç bir söz demesem de şefqetimle onu teselli edecekdim .
Hemişeki kimi caymdan içe içe , yene de qrupa girib biraz gezindim , yeni gelmiş şaire dostların yeni şerlerini oxudum . Beyendim fikir bildirdim . Afet Arslanın "Sünbüller Saralanda" eseri , Nargile Rehmanın "Hamam" ı diqqetimi çekmişdi . Nargile xanımın ilk eseri olmasına baxmayaraq eser öz desti - xettini qoruyub saxlayaraq oxucu audiditoriyasına imzasını atmışdı .
Sünbülün ilk oxucularından idim,o menim qaçılmaz mütailem oldugu üçün oxumasam olmazdı . Bir terefden de yeni oxucularım qrupda daha önceler paylaşdığım romanlara reyler yazır, men ise onların suallarını cavablandırırdım. "Hamam" da Aliyenin imtahan erefesinde yaşadığı hadiseler diqqetimi cekib meni oxumağa vadar etse de zaman qıtlığı böyük qrupun paylaşımlarını kontrol etmeye , baxmağa buna imkan vermirdi . Gece saat 4 oldu ve men hele qrupdaydım .
Gezinirken Vusal Ağayevin işğaldan azad edilmiş Laletepedeki esgerlerimizle görüşü de meni qürurlandırmışdı .Esgerlerle paylaşdığı vidyolarda menim sözümü yere salmayıb "Türk Sanat sevdalıları qrupu" adından onları salamlaması üreyimi riqqete getirmişdi ...
Yaxşı oldu qrupda biraz gezindim . Az da olsa Baharı unutdum . Yoxsa bu Baharın derdi meni axırda şekere salacaqdı ...

...Hemin gece takside gelen de ele Araz imiş . Azerbaycandakı qeyri sabit veziyyetle elaqedar televiziyadan onu özel müxbir kimi Azerbaycana yollamışdılar . Azerbaycana gelmeden zeng edib Habille danışmaq istemiş ,lakin Behruz Habilin Sevda ile Azerbaycana evlenmek üçün getdiyini demişdi . Bu xeber Arazı sevindirmiş , lakin biraz da onu küstürmüşdü , bes bele bir şey varsa onu niye toyuna çağırmayıb.
Araz İsmayıla zeng edince İsmayıl veziyyeti tamami ile başqa cür olduğunu ona demişi Arazın işi ile elaqedar Bakıya geleceyini eşidib onu evine devet etmişdi .
Geldiyi gün İsmayılın evinin qarşısında gecenin qaranlığında maşının qabağına qaçan üzü qanlı qıza baş qoşmaq istemese de, qız bayılınca insanlığı dile geldi Arazın , şoferle kömekleşib onu yaxınlıqdakı tecili tibbi yardım xestexanasına yerleşdirdiler . Üz gözünün qanından qızın yaralı olduğunu zenn eden Araz , hekimin kontrolundan sonra biraz özüne geldi . Yaralı deyilmiş . Sadece heyecan ve qorxudan bayılıbmış . Emeliyyatdan yeni çıxmış qızın yarası soyuqdan şişib çirk edibmiş . Bes üzündeki o qan ne imiş ?
Taksi şoferi de artıq getmek isteyirdi . Daha burda qalmağın anlamı yox idi . Geri dönmeliydi . Son defe qızı görmek için onun yanına geldi . Üz gözünün qanı temizlenmişdi . Yatmış qıza diqqetle baxdı . Üz cizgileri cox tanış gelirdi . Bu qızı teyyarede gördüyü qıza cox benzetti ve ixtiyarsız olaraq " Bahar ?" Deyerek seslendi . Yanında dayanmış tibb bacısı :
- Siz onu tanıyırsız ?
- Belke de , bir nece il bundan önce teyyarede tanış oldugum bir qıza oxşatdım onu, adı Bahar olmalı idi . Çantasından çıxan pasportu Arazı tam arxayın saldı .
Baharın xestexanaya düşmesini eşiden Habil ve ailesi vaxt itirmeden onun yanına gelmişdiler. Baharın niye hansı sebebden bura düşdüyünü de bilmirdiler. Sonralar Bahar blokda başına gelenleri Meleykeye danışanda Meleyke dizine başına vurudu , ona el atanın qonşuluqda yaşayan narkamanın olduğunu texmin etdi ve lengimeden lazımı tedbirlere el atdılar .
Habil xestexanaya gelse de, Baharın gözüne görünmemişdi . Özünü bu görüşe hazır hiss etmirdi . Habilin keçirtdiyi stres Arazın ve İsmayılın gözünden yayınmırdı . Dünya görmiş adamlar idi ikisi de . İsmayıl gencliyinde böyük mehebbet yaşamasa da , Araz mehebbetin ne olduğunu dadmışdı . Habilin yaşadıqlarını , kecirdiyi hisleri keçirmişdi . Habilin bu duyğuları ona yad deyildi .
Xestexana koridorunda yuxarı aşağı var gel eden Habilin qoluna girib ,aşağı baxçaya düşdüler .
- Seni başa düşüyürem,Habil ! Senin yasadıqların mene gün kimi aydındır . Eyni qederi yaşayırıq. İnanıram bu günleri çetin de olsa keçeceksen-elini Habilin küreyine vurub onu teselli edirdi
- Sen onu bacın olaraq qebul etmelisen.
- Etmeliyem , bilirem keşke bacara bilsem
- Bacaracaqsan ...
Ele bu vaxt Meleyke qapıda göründü . Üzünde sevinc vardı . El sallayıb onların yanına qaçdı .
- Bahar deyir qardaşımı çağır ...
- Gördünmü . Sen de ona bacı demelisen . Anladınmı ? Bi düşün ki , o buluşma iki kardeş buluşmasıydı , sadece siz bunu "qismet" deye qebul etdiniz ...
- Mene biraz zaman verin . Men bu görüşe özümü hazır etmeliyem .

Baharı xestexanadan bir başa İsmayılın evine getirdiler.Qapı ağzında onları Medine qarşıladı yerinde donub qalmış Medine :
- İlahi , insan insana bu qeder oxşayarmı ? Ele bildim, Ulduz içeri girdi . Deyib ona sarıldı . Her kesin gözü yaşlı idi . Çox duyğusal anlar yaşanırdı .

Bahar Xuramana Hablin yanına gedirem deyende Xuraman ona ne qeder engel olmaq istese de bunu bacara bilmedi . Eve de dönüb erine veziyeti danışmadı . Çünkü eyer Müzeffer Baharın Habilin yanına getdiyini eşitseydi , qızının da işlekleri açılacaqdı . Hele Sevdanın hamile olmasını eşitseydi ...
Odur ki , bir şey demeden Sevdanın adresini verdiyi şöbeye geldi. Veziyyetle tanış olub , qızı ile görüşenden sonra ordan bir başa Sevilgile getdi . Bütün baş verenleri onlara danışıb onlardan kömek umdu. Başına dizine vurub feryad eden Sevil Mahmudu arayıb veziyyeti ona dedikden sonra Mahmud qısa bir araşdırmayla İsmayılın ev adresini tapıb Elçini de götürerek birlikde onlara gelmişdiler .

Baharı orda goyub anasıgille evlerine gayıdan Elçin seher açılandan telefon başında Baharın zengini gözleyirdi . Axı onlar Sevdanın yanına getmek üçün sözleşecekdiler ? Bahar ise zeng etmirdi . Saatlar su kimi axıb gedirdi . Gözlemekden canı darlandı . Metbexe keçib anasının yanına geldi . Xuraman saxlama qablarına yemek, çörek qoyub zenbil hazırlayırdı . Zenbile baxa baxa keçib kranı açdı . Stekana su doldurub masa başına kecdi :
- Xeyirdirmi , ne zenbilidir bu ?
- He ? Ne bilim ee ...- Xuraman duruxa duruxa dillendi - Balaxanımın gelini yatır , dedim bir gedim yanına yaxşı deyil .
- Hmm... Hem de bir blok siqaretle gedirsen ?
- Ne siqaret ?
Elçin zenbikdeki siqarete işare etdi .
- He oo ? Doğum evinin axranı keçen defe dedi ki ,bacı buranı qoyub bir yere çıxa bilmirem . Gelende mene siqaret al bir blok pulun verecem .
- Pay dede ... o boyda doğum evinde adam tapılmadı siqaret aldırmağa, bir sene dedi he ? Nçnç nç ...
- İnanmırsan ?
Elçin başın yelleyib yox dedi .
- İnanmırsan inanma - Xuraman incik halada oğluna çemkirib özünü meşgul gösterdi .
- Belke men de gedim
- Hara?
- " Doğumevine"
Xuraman kinaye ile danışan oğlunun üzüne ters ters baxdı .
- Doğum evinde ne işin var ?
- Ne bilim - Elçin çiyinlerini çekdi -deyirem birden Balaxanımın gelininin mene ehtiyyacı olar ...
Xuraman elindeki desmalla Elçinin başına gözüne vura vura güldü :
- Çıx bayra , qırışmal yüz defe demişem arvad işine qarışma
Elçin masanın üstündeki konfetin birini götürüb açaraq ağzına qoydu , oturduğu yerden qalxıb eyni kinayeyle:
- Düz deyirsen qarışmayım , arvadların qurduğu kelekden felek de baş açmaz . Yaxşısı budur gedim , yoxsa hördüyün torun içinde barama qurdu kimi men qalaram .
- Ə , çıx !- deye desmalı onun arxasınca atdı - Utanıb yere girmir , gör anasına dediyi sözlere bax ?

Xuraman şöbeye gelib Sevdayala görüşmek üçün izin aldı . Görüş vaxtına qeder koridorda gözlemeli idi . Getirdiyi zenbili növbetçi memura verib bayıra çıxdı . Koridorda evlerini basan adamlardan tanış üzler var idi . Demek qızının düşmanları , onun burda olduğunu öyrenmişdiler . Demek qızının dediyi düz çıxmışdı . Onlar Sevdanın hebs olunmasına izin vermeyecekdiler . Adamlara baxıb koridorda gezişir , ağlına gelenleri götür qoy edir , qızını bu beladan çıxarmağa yollar axtarırdı . Düşünürdü ki , qızının tekrar bu mafiyaya düşmesindense , hebs olunması yaxşıdır . Belke qızı danışarsa bu mafiyanı ele vermekle öz canını qurtarardı .
Növbetçinin görüş üçün onu çağırması qeti bir qerarla Xuramanı ireli atdı .
Ana qız demir barmaqlıqlardan danışarken xuraman düşüncelerini ona deyende Sevda anasına etiraz etdi :
- Ana sen bu işlere qarışma . Bura bele söhbetlerin yeri deyil .
- Qızım bes nece edek ? Harda danışaq , onlar burdadılar . Mence ne varsa aç hakime de özüne beraet qazan . Cıx burdan , al balanı da , get buralardan heyatını qur yaşa .
-Ana eyer onlar burdadılarsa demeli onlardan heç cür qurtuluş da yoxdur . Onlar meni burdan qurtaracağına eminem .
-Axı qurtulsan ne deyişecek ? Yene düşeceksen de onların eline .
- Bilirem , amma başqa yolum varmı ? Burdan qurtarsam da onlardan qurtara bilmerem . Amma yene bir ümüd var ki , çölde olsam yene qaçaram da ellerinden . En etibarlı yer ele Habilin yanıdır ... onun yanına qacaram .
- Bahar da getdi ...
- Hara ? - deyende Xuraman ağzından qacırtdığı bu sirri tutmaq üçün elleri ile ağzını yumdu . Baharın getmesini ona demesine peşiman oldu . Çünkü hemişe Baharı ellerinde saxlayaraq Rusiyadakı mallarını qurtarıb , Sevdanı buralardan qaçırmağıyla qızına ümüd verirdi . Eyer indi Bahar gedibse bu mallardan ellerini çekmeli idiler . Hele bir üstelik Balaqardaş qurtardığı üç böyük , hisseni Baharın adına keçirmişdi . Nece deyerler yağışdan çıxıb yağmura düşmüşdüler . Ne qeder ki , Bahar onların yanında idi Bahardakı hisseleri ondan almağın mümkünlüyünü düşünürdüler . Bahar gedibse bu o demek idi ki, bu mallardan ümüdlerini kesmeli idiler .
- Mama?
- He?
- Hara gedib ?
- Eşi ne bilim ? Xarabalarına cehennem olub !
- Cehenneme getsin , amma nolub ? Niye gedib ? Onun getmesi bizim tekrar batmamaız demekdir bilirsen ?
- Bilirem !
Sevda qefil demir barmaqlıqlardan tutub qışqırdı :
- Bes bunları bile bile niye getmesine izin vermisiz ? He ? Nİye?
- Neyniyim ay bala.Saxlaya bilmedim ...
- Gedin getirin ! Hem de indi !!! Başa düşürsen ?
Sevda qışqırdıqca nezaretçiler onu içeri dartırdılar . Demir barmaqlıqlardan yapışıb anasına delice qışqıran Sevdanı ayırmaq mümkün deyildi . Xuraman ise qızının arxasınca baxıb ağlayırdı .

- Doğum evine gelmekden deyesen , hebs evine gelmisen , he mama ?
Şöbenin qapısında Elçinin onu qarşılayacağı heç ağlına gelmemişdi . Görünür Elçin onu teqib etmişdi . Gözünün yaşını silib taqetsiz halda oğlunun qoluna girdi . Ağlaya ağlaya dönüb geri baxdı . Qapı ağzında hemin adamlar onlara baxaraq gezişirdiler . Tez elin oğlunun qolundan çıxartdı
- Nolub mama? Ne işin var burda ?
- Gedek !
- Axı nolub , ne gezirsen bölmede ?
- Gedek dedim , burda yeri deyil .
Eve gelib bütün Sevdanın başına gelenleri oğluna danışdı . Elçin esebi halda anasını dinleyir , eyni zamanda sevdanın emellerine göre ve Anasının bu oyunu onlardan gizletmesine acığı tuturdu .
- Bilrsen bu işi gizletmekle onlara kömek edirsen ? Demek Baharın mene dedikleri doğrudur .
- Demek , Bahar ayıldıb seni menim arxamca salıb ? Atalar düz deyib ee, "suyun al axanı , insanın yere baxanı". Bu qız saman altından su yeridir . Axırda bizi çökdürnese ne deyirsen de .
- Senin qızının ucbatından Baharın geleceyi , heyatı qarlıb , hele bir ondan gelinlik de umursan ? Allah bilir , qızınla birleşib yazıq gelinin başına ne oyunlar açaçaqdız ?
-Ay bala ne uşaq uşaq danışırsan ? Baharın elinde o boyda servet var , ele bilirsen o serveti ona yedirdecem ? Men o yetimceni burda saxladım ki , malımızı elimize keçirdek . Qaş düzeltdiyimiz yerde göz çıxartdıq . Olan olmazımız elimizden getdi . Müzefferi doğanın qarnı yansın , dedesinin goru çatlasın ki, indi Müzefferin malının mülkünün üstünde itler ulayır - deye tessüüfle dizine çırparaq ağlamsındı . Başına çaldığı çalmanı açıb üz gözünü suyunu silerek davam etdi :
- Odey, restoranı Balaqardaşın oğlu neşexor Nurlan işledir iki aydır . Hanı bu qazanc ? Niye vermir qazancı Bahara ? Ele bilirsen Balaqardaşın canı yandı Bahara o serveti Baharın adına aldı ? Bahar iki eşşeyin arpasını böle bilmir . Ne bilir restoran işletmek nedi . 19 yaşlı cavan gelin restoran işledendi ? Qoydu oğlunu restoranın başına indi bala bala pul kesir . İndi men bu Baharı onlara yedirderem heç ? Ne olur olsun evleneceksen Baharla ,dile tutub malın senetlerine qol çekdirennen sonra vur dalına redd olsun hara gedir getsin .
- Bağışla , men senin servetin üçün heyatımı qumara qoyub , camaatın hissleri ile oynaya bilmerem . Bu menim günahım deyil öz günahınızdır , öz kelefinize özünüzü dolaşdırmısız indi menden imdad umursan ?
- Ay kül qoyum ele senin kimi mağmın oğulun başına !
Telefonun sesi bu söhbeti kesdi . Baharın sesini eşiden Elçin zaman itirneden evden çıxdı . Gelin qayın olmaqdan Bahara daha çox dost olan Elçin Baharla görüşe telesirdi . Metronun yanında görüşüb yaxınlıqdakı bağa keçdiler . Bahar başına gelenleri Elçine danışıb onu zeng üçün gözlerdiyi üçün ondan üzür istedi .
- Heç ne olmaz . Şükür yene salamat qurtarmısan .
- Ne deyirsen gedek Sevdanın yanına? - bahar Elçinden soruşdu .
- Sabah Sevdanın mehkemesi var .
- Ne bildin ?
- Mama dedi !
- Maman ? Yanı o sene qızının emellerini danışdı? İnanmıram buna !
- Men öyrendim . Mama görüşe gedirdi . Düşdüm dalıyca yaxaladım . Neyse day heç ne gizlede bilmedi .
- İndi fikiriniz nedir ?
- Ne olacaq . Ağlı varsa yatıb çıxacaq .
- Bes uşaq ?
- Verecek sahibine
- Yanı verermi ?
- Vermeyib neyleyecek ?
- İnanmıram vere .
-Türmede uşaq böyüdecek ?
- Böyüder . Heç bir ana uşağını atmaz - deyince öz sesinden özü ürkdü . Beyem o öz balasını öz eliyle başqasına vermemişdimi ? Niye o ana deyildimi ? Beyem , o, öz balasını 9 ay betninde daşımadımı ? Hissiyyatsız olsa bele , ağrısını cekmedimi ? Yaddaşını itirse bele , betninde çırpınan varlıın terpenişini elleri ile oxşamadımı ? Eyer bu uşağın yaşamasını istemirdise , eyer onun varlığını qebul etmek istemirdise o zaman İlk ve son defe balasını görmek isteyini niye boğa bilmedi içinde ? Bir an balasının boğazındakı qırmızı leke gözlerinin qarşısında canlandı , xeyalında genc qızlar vardı , gözleri qızların boğazında gezirdi , o lekeni görmek üçün . Sanki bir anda adını bilmediyi qızı böyümüş genc qız olmuşdu . Bahar ise genc qızların içinde qırmızı lekeli qızı axtarırdı ...
- Bahar ? Eşitmirsen ?
- He ?
- Nolub sene ? Niye ağlayırsan ?
- Heç ...

... Evden çıxanda saat 4 idi . Araz Baharla söhbet ederken Habilden ona danışmışdı . Baharla Habili götüşdürüb danışdırmağını isteyirdi . Habil Bahardan qaçdıqca Bahar bu görüşe teredüd edirdi . Dilde ne qeder " qardaş" deye seslense de içindeki duyğulardan tam emin deyildi .
İsmayıl gile gelenden Habil otelde qalırdı . Baharla hele üz üze gelmemişdi . Bu neçe iller Bahar başına gelenleri , nişandan sonra durğunluq yaşamasını , xeberi olmadan ere verilmesini , hamile qalmasını , uşağının ölmesini ( onlara uşağını övladlıq verdiyini deye bilmezdi , çünkü övladını Samireye verende kağız imzalamış , bu uşaq barede heç kimseye heç ne demeyeceyine söz vermişdi , eyer uşağın sağ olmasını bilse nene babası şehid oğlunun yadigarını ondan almağa cehd edecekdiler . Baharın onlarla mübarize aparmağa özünde ne güc ne de destek görmürdü ) , ezizlerine danışarken de Habil orda yox idi . Ümumiyyetle üç gün idi ordaydı hele Habille üz üze gelmemişdi . Araz Bakıdakı işlerini bitirmişdi . Türkiyeye dönmeliydi . Her Azerbaycana geldiyinde yeni hadiselerle qarşılaşan Araz mecburen ilişib burda qalırdı . Amma bu defe geri dönmeliydi . Çünkü hazırladığı silsile verliş efire verilmeliydi . Amma Baharla Habili görüşdürmeden , bu bacı qardaşı qovuşdurmadan , qismetini barışdırmadan ,veziyyetin bu andan sonrakı axarını görmeden getmek istemirdi .
- Gel qızım , bir söhbet edek - deye Araz onunla üzbe üz olan kresloda ona yer gösterdi . İsmayıl da söhbetin neden gedeceyini texmin edirdi . O üzden Medineni cağırıb xeste qızını otağına aparmasını tapşırdı . Qızı sevdiyi meşğulliyyetinden ayırmaq çetin olsa da , ara sakitleşen kimi Araz söze başladı .
- Bax Bahar , qızım . Sen bura bize güvenerek geldin , biz de sene güvenerek elinden tutub bu yola çıxmaq isteyirik . Razısan ?
- Elbette ki !
- Men indi Türkiyeye geri dönmeliyem , inşallah gedim , TRT ye bir müqavile bağlamalıyam . Eyer planlarım baş tutarsa burda TRT müxbiri kimi işe başlayacam .
- Yanı bura köçesiz ?
- Yox , bura menlik deyil . Sadece bura işlemeye gelecem . Müveqqeti, bir nece aylıq .
- Bes aile uşaq ?
ARaz güldü :
- 35 ildi Sila xatunla beraberliyimiz var , deyirsen indi 6 ay mezuniyyet götürmeyek ?
- Eceb mezuniyyetdir , işleye işleye - Her üçü güldüler . İsmayıl boğazın arıtıb söze başladı .
- Arazla bir qerara gelmişik .
- Ne qerar ?
- Eyer sen de bize destek olarsansa ...
- Ne destek ? - Bahar dediyi sözleri udquna udquna davam etmeye calışan dayısına sebri catmayıb sözünü kesdi .
- Eyer sen o eve getmezsense ...
- Hansı eve ?
- Er evine ve ya öz evinize
- Öz evimize ? Men yuvasız quşam , hansı eve gedecem , kimim var ki oralarda ? Getmiyecem !
- Bes , onlar ?
- Onlar deyende ?
- Anan atan ?
- Menim heç kimim yoxdu .
- Ama onlar seni böyüdüb bu yaşa getirib - Araz sınayıcı nezerlerle Bahara baxdı .
- Men bilseydin ki ,menim başıma bele oyunlar gelecekdi ,ağlım kesen günden özümü bu evladlıqdan mehrum ederdim .
- Yanı qerarın qetidir ?
- Beli qeti .
- Özünü buna tam hazır hesab edirsen ? - Heresi bir terefden imtahanda sorğu sual eden müellim kimi sınayıcı baxışlarla Bahara baxırdı .
- Ee.. deyin de görüm ne demek isteyirsiniz ?
Araz çibinden blatnok çıxarıb vereqledi . Bir yazı üzerinde dayandı . Başqa bir vereqe nese köçürüb , blaknotdan yazdığı kağızı qopartdı . Bahara uzadıb :
-Al bu adresi, get qardaşını tap getir , beraber danışaq , bu meseleni müzakire edek !
Bahar kağızı alıb adresi oxudu . Elleri esirdi . Çox heyecanlı idi . Baharın heyecanını görüb , İsmayılla, Araz bir birine baxıb başın buladı . Baharla beraber onlar da heyecanlı idi . Araz İsmayıla baxıb ona işaretle "sakit ol" xeberdarlığı etdi .
- Eyer bu görüşe hazır deyilsense ver adresi .
Bahar hele de kağız elinde qerarsız qalmışdı . Bele bir söhbeti gözlemirdi . Böyüklerinin onu Habille bele , ikilikde , özleri öz aralarında görüşdürmesi istemesini heç gözlemirdi .
- Yox , yox hazıram , bes siz gelmirsiz ?
- Yox , biz gelersek siz aranızda olan problemi çöze bilmezsimiz . Gedin oturun , danışın . Men inanıram ki , aranızdakı qardaş bacı bağını mehz sen bağlaya bileceksen . Sene güvenirem, qızım - Araz temkinle ayağa qalxıb Baharın yanına geldi . Onun alnından öpüb çiyinlerini qucaqladı .
Bahar ayağa qalxıb çaresizce önce İsmayıla , sonra Araza baxdı .
- Meni bele sınağa çekmeyin nolar ?
- Sen bu sınaqdan alnı açıq çıxaçağına inanıram . Get yolun açıq olsun !
Xestexanada ilk defe Araza penah getirib ona eziz bir adamı kimi sarılması geldi xeyalına .
İndi panah apardığı adam ona güvendiyini deyirdi . BAhar onun bu güvencini qırmamalıydı . Özünü doğrultmalıydı . Çox ağır bir yükün altına girdiyinin ferqindeydi . Ne olursa olsun Bahar bu yükü qaldırmalıydı , o , bunu baçarmalıydı ...
Suya düşüb heçi - köçü islanmış adamlar kimi ağır ağır asılqana yaxınlaşıb plaşını götürüdü . Elinde ağır bir şey varmış kimi çetinlikle geyindi. Qapını açıb ese ese pilekenleri aşağı endi. Arxasından iki çüt ixtiyar gözler onu uğurlayırdı . İsmayıl ve Arazın gözleri ...

Meleyke peşe Bakıda mekteblerinin birinde işe başlamışdı . Artıq Genceyle elaqesi tamamile kesilmişdi . Bakıya gelenden beri İsmayılın qapısına bir neçe yerden Meleyke üçün elçi gelse de Meleyke elçilere yox cavabı vermişdi . Hayatdan ağzu yanıb her iztirabıyla qarşılaşan Mekeyke cevresindeki evli qadınların indiki zamanede yaşadığı ağır meişet qayğılarını görüb qorxuya düşürdü . Özünü aileli , uşaqlı tesevvür ede bilmirdi . Heç kim Eliyar kimi ola bilmezdi deye düşünürdü :
- Hardaydı Eliyar kimi oğul menim nazımla oynasın ? Eliyar idi ki , meni xanım kimi xanım etmişdi . O idi ki , nesili bir yana idi men bir yana...
Bezen geceler yorğanı başına çekib için için Eliyarla olan xatireleri varaqlayıb ağladıqca , onun ruhuna dualar oxuyurdu . Onu çennet bağındakı çiçekler arasında tesevvür edirdi :
- Elyar , sen şehidliyinle cennetini qazanmamısansa bil ki, menim dualarım seni cennete atıb , çünkü sen menim qurıq könlüme ele melhem oldun ki . Sen menim her dar günümde menim arxamdaydın , mene her şeyde , her zaman destek olurdun . Sen axı meni tek qoymaq istemirdin . Axı ailenin yanında olada gece ikide de olsa meni arayırdın , pıcıltıyla "Meleyim , qorxmursan ki , gelimi? " - deye soruşurdun. hava soyuq olanda üstüne bir şey geyin soyuqdur , xestelenmiyesen . Ev soyuq deyilki ? Üşüyürsen ? - deyirdin Eliyar . İndi ele üşüyürem ki , tenhalıqdan üşüyürem ezizim . Senin nefesine , senin qollarına ehtiyyacım var sevgilim . Meni tek qoyub getdin ... Ele getdin ki... ele getdin ki ... meni hemişelik terk etdin ...Ay vefasız , indi niye qorxumu soruşmursan ? Niye daha demirsen ki gel sene sarılım üşütmen keçsin ? He ay vefasız ? Bu gen dünyada bir gün meni görmesen dura bilmirdin , indi mensiz nece qalırsan oralarda ? Axı ele qısqanırdın meni ki , deyirdin ömrüme birce gün qalsa seni öldürüb sonra ölerem , seni kimseye vermerem ! İndi noldu ? Mensiz mezarın donmadımı ezizim ? Mezarında üşümedinmi heç ?
Xeyalında qurduğu cennet çiçekleri arasından Eliyarı qınaya qınaya qalırdı Meleyke . Heyatında bir daha heç kimsenin olmayacağına söz verirdise de tenhalıqdan sıxılan könlünü " cennet bağının " çiçeklerin arasında Eli onun könlünü oxşayırdı . Eli bir başqa alem idi . Yaşadığı cemiyyetde hele onun kimi pozitiv , medeni , alicenab bir insan görmemişdi . Hereketleri ve düşünceleri , özüne baxımlılığı esla yaşını vermirdi . Savadlı adam idi , uşaqla uşaq , böyükle böyük dilinde danışırdı .
Herden bir Eli onu Eliyarla qurduğu "cennet bağından "ele alıb qaçırırdı ki ... Bir vaxt özünü tamami ile onun ağuşunda görürdü Meleyke . İlk günler iki üç hefteden bir telefonda Eliyle danışan Meleyke , artıq demek olar ki, her şenbe ve bazar şeherler arası telefon menteqesine gedib zeng eder her hefte Eliyle mektublaşardı . Daha bununla kifayetlenmeyib , hele gıya Mobille hal xoş etmek behanesiyle danışıb Elini de soruşırdu . Her işden çıxışında Lalagile geler bir behaneyle Laladan ve ya Lalanın bacılarından Elini soruşardı . Elinin de tez tez Lalanı ve o biri bacılarına zeng edib araya qatıb Meleykeni soruşması Lalanı şübheye salmışdı . Meleyke ile Eli arasındakı böyük yaş ferqi şübhelerini dağıtsa da qurd içini gemirirdi :
- Birden bunlar ağıllarını azdırarlar , başımıza daş düşer - deye LAla bacıları ile derdleşirdi .
- Ne deye bilersen ki ? Başa gelen cekiler .Eyer Allah yazıbdırsa olacaq da .
- Dilini qoy qarnına ! Derelerin sülüyü bizemi qalıb ?
- Sülük dediyin öz baldızın qızıdır da . Hem de eminevemiz
- Qelet eliyir . Bextever başımıza da , görecekli günlerimiz varmış ...

Aynurla heç kimin elaqesi qalmamışdı . Ele o yasdan çıxan çıxmışdı . Meleyke , Mobil ve Eli bir neçe defe onunla ekaqe saxlamaq evlerine ailevi devet etmek istemişse Aynur öz qardaşı Mobile bele üz vermeden deveti geri çevirmişdi . Uzun müddet görüşüb danışmamağın neticesi qardaş baçılar arasında soyuqluğa sebeb olmuşdu .
Mobil her zamankı kimi hem oxuyur , hem de işleyirdi . Mektebdeki ve işdeki uğurları Elini daha da hevese getirir , Mobili daha da irelilere çekirdi . Bayaqdan Mobili sadece institut ve iş yoldaşları tanıyırdısa indi artıq Mobili iş adamlarının arasından onu daha da yuxarılara sesleyirdiler . Neşriyyatdan sevdiyi qız da var idi . Genclik deposunu hele ki , sevgi meceraları ile doldururdular . Gelecekde bu mecaralar xatireler kimi yaddaşlarında canlanaraq , xoşbext günlerini sayğıyla xatırlamaq üçün ...

Mehmanxanaya evden çıxdığı heyecanla girdi . Bütün bedeni esirdi . Qeydiyyat bölmesine yaxınşaşıb ele ağzını doldurmuşdu ki, Habili sorsun arxadan gelen tanış sese döndü
- Bahar ?...

Qışın bu soyuğunda heyecandan alnımda puçurlamış teri silib tekrar Baharın mesaj bölümüne girdim . Hadiselerin gedişatına baxmaq isteyirdim ki , mesajlardakı hadiseler gözlerimin qarşısında sehneleşirdi . Sehneler o qeder tesirli ve heyecanlı idi ki ...

Yazar: Feride Acarakçay (real hekayə)