Raul hər dəfəsində dərsdən sonra Mələyi evlərinə ötürürdü. Tam şəkildə bir-birilərinə aid olmasalar belə, içlərində “bağlılıq, istək “-hissi biruzə vermişdi. Əlbətdə ki, Mələk cavan oğlandan etiraf gözləyirdi. Raul isə nədənsə tərəddüd edirdi ki, birdən etirafedər, qız da onu rədd edər. Şərt o deyil ki, dərsdən sonra qızı evlərinə ötürür, etiraf etsəydi rədd də edə bilərdi. Günlərin bir günü, dərsin axırıncı saatı idi. Raul artıq qərara almışdı ki, Mələyə onu sevdiyini, onu istədiyini bildirsin. Özgüvən yaranmışdı artıq. Zəng çalındı, tələbələr evlərinə getməyə hazırlaşırdılar. Mələk kitab-dəftərini çantasına yığmağa başlayırdı ki, cavan oğlan ona yaxınlaşdı : “Mələk, sənə vacib sözüm olacaq”- dedi Cavan qız isə heç bir şey demədən təbəssüm etdi sadəcə. Sinifdən çıxıb,universitetin qapısından çıxdıqdan sonra, cavan oğlan : “Mələk, sənə bir etiraf etmək istəyirəm, amma xahiş edirəm mənim sözümü kəsməyəsən, sən rədd də edə bilərsən məni, məndə onu istəmirəm “- dedi cavan qıza Mələk söhbətin nədən getdiyini artıq anlamışdı, o da bu etirafı gözləyirdi cavan oğlandan : “Buyur, Raul, dinləyirəm səni “- söhbətin nəyə varacağını hiss etdirmədən dedi“Mələk, mən özümlə bacarmıram, səni ilk gördüyüm gündən etibarən içimdə sənə qarşı bir hiss oluşmağa başladı, sənin bu mavi gözlərin, gözəl təbəssümün belə ağlımdan çıxmır, İnandırım səni ki, səni hər dəfəsində dərsdən sonra evinizə ötürəndə mənim necə də xoşbəxt, sevincli olduğumu hiss etsən, mənim nə demək istədiyimi başa düşərsən.Bu o istəkdi ki, sənə qarşı, heç bir zaman içimdən sönməz və sönə də bilməz. MƏN SƏNİ SEVİRƏM! Xahişim ondan ibarətdi ki, yaxşı-yaxşı düşünəsən, məni ilk anda rədd etmə sənnən xahiş edirəm “- həyəcanlı şəkildə qıza ürəyinnən keçəni söylədi Mələk gülümsündü və : “Raul, mən səni rədd etmərəm, səndən də gözlədiyim bu idi.Mənimdə içimdə sənə qarşı hiss yaranıb, sənin səmimiyyətini, xoş davranmağını, belə ürəklə mənə yanaşmağını rədd etsəm itirmiş olaram. Sevginə sayğım var. Əgər bilmək istəyirsənsə, mən də səni sevirəm!. Məni heç bir zaman yalnız qoymayacağına da əminəm “- cavan qız Raula cavab verdiArtıq hər şey bəlli idi. Raulun sevincinin həddi-hüdudu belə yox idi. Bəli, sevgili oldular artıq. Bu andan etibarən cavan oğlanın həyatı daha maraqlı keçəcəkdi. Raul gələcəyə inamla addımlayırdı. Keçmiş də baş verən hadisələr yavaş-yavaş ağlından çıxırdı. Hadisələrin, həyatında nə baş verib, verməyib hər bir şeyi Mələyə danışmışdı. Mələk də öz üzgünlüyünü cavan oğlana bildirmişdi. Raul tək yaşayırdı. Valideynlərini avtomobil qəzasında itirmişdi. Ümidini üzməyərək hazırlaşmış, universitetə qəbul olmaq arzusunu gerçəkləşdirmişdi. Yaxşı ki, bu fakültəni istəyibmiş,yoxsa indi Mələklə bəlkə də tanış ola bilməyəcəkdi. Deməli, qismət. Mələk isə ziyalı ailəsində böyüyüb boya-başa çatmışdı. Atası neft sektorunda mühəndis, anası isə hansısa məktəb də müəllimə işləyirdi. Hə, birdə bacısı var idi. Bacısı da evli olub ayrılmışdı, öz üşağı ilə ata evində qalırdı.Cavan oğlan Mələyə öz narahatçılığını bildirmişdi ki,”indi, mənim heç kəsim yoxdu, sənin ailən səni mənə verəcək? “ Mələk də “hər şey yaxşı olacaq, narahat olma “- demişdi. Bütün dünyada sevgi danışmaq həsrətindədir, lakin cürət etmir, çünki utanır. (B. Şou) İllər keçdi. Universiteti bitirdilər. Raul Mələyə universiteti bitirdikdən sonra bir iş axtaracağını demişdi. İş tapdıqdan sonra,qızı istəməyə gələcəkdi. Mələk də razılaşmışdı. Şəhər-şəhər cavan oğlan iş axtarmağa başlamışdı. Ali təhsilli olmasına baxmayaraq iş tapmaq çətin bir şey idi. Əgər pulun, adamın varsa istədiyin işə düzəlmək asand məsələ idi. Fərasətdən də asılı idi hər şey. Fərasətin varsa hər şeyə nail olmaq mümkündü və birdə məqsədin. Hansı qapıya üz tutdu, ya maaşı qane etmədi, ya da boş vakansiya olmadığını deyirdilər. Sonunda bir hotel də, vakant yer tapmağa nail oldu. Danışdılar, həll etdilər məsələni. Sabahdan işə başlayacaqdı cavan oğlan. Sevinirdi. Mələyə zəng edib iş tapdığını söylədi. Artıq yaxın günlərdə sizə gələ bilərəm dedi və telefonu qapadı. Raul elə həvəslə öz işinin öhdəsindən gəlirdi ki, hoteldə çalışanlar belə təəccüblə baxırdılar bu cavan oğlana. Məqsəd işləmək və Mələylə ailə qurmaq idi.Bir müddət çalışdı. Artıq qərara gəldi ki, gedə bilər qızgilə.Telefonu götürüb qıza zəng vurdu : “Mələk, sizə gəlməyi planlaşdırıram, nə deyirsən? “- dedi cavan oğlan Mələk : “Sən necə uyğun bilirsənsə, Raul “- cavab verdi Bir qədər danışdıqdan sonra, telefonu qapatdı. İşdən çıxdıqdan sonra birbaşa Mələkgilə gedəciyini ağlına qoymuşdu. Saat 18.00 idi. İş vaxtı başa çatırdı. Raul hotelin qapısından çıxıb, mağazaya yönəldi, bir qədər alış-veriş etdikdən sonra mağazanı tərk etdi. Qız gilin evinə tərəf yönəldi. Pilləkənləri çıxdı və qapını döyməyə başladı. Qapı açıldı. Qapını açan Mələk idi. “Xoş gəlmisən, Raul “- deyərək gülümsündü. “Çox sağol, Mələk “- Raul da öz təbəssümünü gizlətməyərək cavab verdi, içəri keçdi. Mələyin atası, anası, bacısı hamısı evdə idi. Qonaq otağında gözləyirdilər. Raul əlində ki paketləri qıza uzatdı və qonaq otağına keçdi. Atası ilə əl ilə salamlaşıb : “Salam, Raul mən “- dedi cavan oğlan “Bəhruz, şadam. Keç əyləş bala “- mırıldandı qızın atası. Raul stulu çəkib, əyləşdi. Bir qədər həyacan boğmuşdu cavan oğlanı.Qızlar da çay gətirməyə getmişdilər. “Hə, bala, əvvala xoş gəlmisən, özüvü sıxma, sərbəst olmağa çalış”- qızın atası azacıq da olsa təbəssümlə cavan oğlana dedi “Hər şey yaxşıdır, çox sağolun “- cavab verdi cavan oğlan “De görüm, kimlərdənsən, nəçisən “- Bəhruz kişi ciddi şəkildə sual verdi Raul bu sualı gözləyirdi amma ki, bu qədər tez bir şəkildə gözləmirdi. Özünü ələ alaraq : “ Mənim heç kimim yoxdu, Bəhruz müəllim. Özüm Mələklə bir yerdə eyni universitetde, eyni fakültədə oxumuşuq”- suala cavab verdi cavan oğlan “Mm.Valideynlərin ümümiyyətlə yoxdur? “ “Xeyr, vəfat ediblər, tək yaşayıram. “ “Hə, Allah rəhmət etsin ““Ölənlərivizə rəhmət “ “Amin, bəs yaxşı necə baş verdi qızımla bu yola addımlamaq qərarına gəldiz” “Siz, məndən yaşca böyüksüz, sizə deməyimə belə utanıram, üzrlü sayın məni, ilk universitetə daxil olduğum gün, kiçik bir dialoq yaşandı aramızda, sonra bu dialoqlar zaman keçdikcə sevgiyə çevrildi “ “Başa düşdüm, oğlum. Hal-hazırda bir işlə məşğul olursan bəs? “ “Bəli, Hoteldə çalışıram “ “Lap yaxşı, cəsarətli oğlansan maşaAllah” “Çox sağolun” “Qızım çayları gətirin “ “Yaxşı, ata. Hazırdır gətiririk” Dialoqlar belə bitdi. Raul tər-suyun içində idi. Atası ilə razılığa gəldiyinə görə də sevinc hissi bürümüşdü onu. Hər şey öz qaydasında gedirdi artıq. Demək olardı ki, əsas pilləni keçmişdilər. Bəhruz kişinin son sözü “ Allah sizi xoşbəxt etsin İnşaAllah “- olmuşdu. Bu söz nəyə desən dəyərdi. **********Xeyli müddətdən sonra, toyları oldu. Bəhruz kişi öz yardımını da əsirgəmədi qızı gilə. Gənc, cavan ailə. Necə də xoşbəxt görsənirlər. Təki belə xoşbəxtliyi sevib-sevənlər daima yaşaya bilsinlər. Valideyn razılığı, xeyir-dua, sevdiyin qadın və xoşbəxtlik. Eyni vəhdət təşkil edir. Hər şey yaxşı, gözəl gedirdi, ta ki, Mələyin hamilə olduqdan sonra “Səmasını dünyaya gətirənə kimi”..